بهار عمرخواه ایدل وگرنه این چمن هرسال, چو نسرین صدگل آرد بار وچون بلبل هزارآرد

آلات و ادوات موسیقی از سراسر دنیا

Simon Winsé - Lolo Mouth Bow

بهار و باغ را فصل جوانیست

سحرگه غنچه‌ای درطرف گلزار
زنخوت بر گلی خندید بسیار
که ای پژمرده، روز کامرانیست
بهار و باغ را فصل جوانیست
نشاید در چمن دلتنگ بودن
بدین رنگ و صفا، بیرنگ بودن
نشاط آرد هوای مرغزاران
چو نور صبحگاهی در بهاران
تو نیز آمادهٔ نشو و نما باش
برنگ و جلوه و خوبی چوما باش
اگر ما هردو را یک باغبان کشت
چرا گشتیم ما زیبا، شما زشت
بیفروز از فروغ خود چمن را
مکاه ایدوست قدر خویشتن را
بگفتا، هیچ گل درطرف بستان
نماند جاودان شاداب و خندان
مرا هم بود روزی رنگ و بوئی
صفائی، جلوه‌ای، پاکیزه‌روئی
سپهر، این باغ بس کردست یغما
من امروزم بدین خواری، تو فردا
چو گل یکلحظه ماند غنچه یکدم
چه شادی درصف گلشن چه ماتم
مرا باید دگر ترک چمن گفت
گل پژمرده دیگربار نشکفت
ترا خوش باد با خوبان نشستن
که مارا باید اینک رخت بستن
مزن بیهود چندین طعنه ما را
ببند ار زیرکی دست قضا را
چو خواهد چرخ یغماگر زبونت
کند باد حوادث واژگونت
بهر شاخی که روید تازه برگی
شود تاراج بادی یا تگرگی
گل آن خوشتر که جز روزی نماند
چو ماند، هیچکش قدرش نداند
بهستی خوش بود دامن فشاندن
گلی زیبا شدن یکلحظه ماندن
گل خوشبوی را گرمست بازار
نماند رنگ و بو چون رفت رخسار
تبه گردید فرصت خستگان را
برو هشیار کن نو رستگان را
چه نامی چون نماند از من نشانی
چه جان بخشی، چو باقی نیست جانی
کسی کش دایهٔ گیتی دهد شیر
شود هم در زمان کودکی پیر
چو این پیمانه را ساقیست گردون
بباید خورد، گر شهدست وگر خون
از آن دفتر که نام ما زدودند
شما را صفحهٔ دیگر گشودند
ازین پژمردگی ما را غمی نیست
که گل را زندگانی جز دمی نیست.

پروین اعتصامی

از آمدن بهار و از رفتن دی

از آمدن بهار و از رفتن دی
اوراق وجود ما همی گردد طی
می خور مخور اندوه که فرمود حکیم
غمهای جهان چو زهر و تریاقش می.
خیام

تفاوت از سال ۱۹۷۲ تا ۲۰۱۸، از زمین تا آسمان است

Bruce Lee Lightsabers Scene Recreation

اگر بورس لی‌ میخواست امروز بجنگد!

مراد از بهار، هنگامی است که وجود آدمی‌ با کلام خدا و طبیعت انس میگیرد

با اینکه پس از ۱۵ بهمن ماه زمین به اصطلاح نفس می‌کشد(گرم میشود) و حتی اگر یک متر برف هم ببارد و سرما و سوز بیداد کند، دوامی نخواهد داشت و بطرز مسخرهای جلوه کرده و در مدت کوتاهی از بین خواهد رفت (کافی‌ است فقط یکبار باران ببارد، تمامی برف‌ها آب خواهند شد)، با اینحال اینزمان که میبایستی نسیم بهاری بوزد در بیشتر نقاط اروپا و دیگر جاها سرما و برف حکمرانی‌ می‌کند. و همانطوری که اشاره شد، این چالشی نیست که نگران کننده باشد، مشکل آنجاست که چگونه میشود به سگی‌ که با تعجب بتو و برف نگاه می‌کند و میپرسد:" مگر الان نزدیک بهار نیست پس این چه وضع مسخره‌ای است"، بفهمانی که ساعت بیولوژی او و درختانی که بواسطه گرم شدن زمین ریشه‌هایشان بیدار شده‌اند، عیبی نکرده و آنچه که میکشیم از حماقت احمق‌های غربی است و کاریش هم نمیشود کرد.

در فصل بهار اگر بتی حور سرشت
یک ساغر می دهد مرا بر لب کشت
هر چند به نزد عامه این باشد زشت
سگ به ز منست اگر برم نام بهشت.

خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

قسمت لذت بخش خانه تکانی انجاست که پسته ای که پارسال از دستت افتاد را پیدا میکنی میخوری

بهشت ﺑﺎ ﺷﯿﺐ ﻣﻼﯾﻢ ﺩﺭﺣﺎﻝ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺯﯾﺮ ﭘﺎﯼ ﭘﺪﺭﺍﻥ است

اگر به یکدیگر احترام بگذارید، یکدیگر نیز به شما احترام خواهند گذاشت ، خمینی در نجف

درخش ار نخندد بگاه بهار, همانا نگرید چنین ابر زار

دشمن طاووس آمد پر او, ای بسا شه را بکشته فّر او

بهار آمد بهار آمد بهار مشکبار آمد

بهار آمد بهار آمد بهار مشکبار آمد
نگار آمد نگار آمد نگار بردبار آمد
صبوح آمد صبوح آمد صبوح راح و روح آمد
خرامان ساقی مه رو به ایثار عقار آمد
صفا آمد، صفا آمد که سنگ و ریگ روشن شد
شفا آمد شفا آمد شفای هر نزار آمد
حبیب آمد حبیب آمد بدلداری مشتاقان
طبیب آمد طبیب آمد طبیب هوشیار آمد
سماع آمد سماع آمد سماع بی صداع آمد ۱
وصال آمد وصال آمد وصال پایدار آمد
ربیع آمد ربیع آمد ربیع بس بدیع آمد
شقایقها و ریحانها و لاله خوش عذار آمد
کسی آمد کسی آمد که ناکس زوکسی گردد
مهی آمد مهی آمد که دفع هرغبار آمد
دلی آمد دلی آمد که دلها را بخنداند
می ای آمد می ای آمد که دفع هر خمار آمد
کفی آمد کفی آمد که دریا دُرّ ازو یابد
شهی آمد شهی آمد که جان هر دیار آمد
کجا آمد کجا آمد کزینجا خود نرفته است او
ولیکن چشم گه آگاه و گه بی اعتبار آمد
ببندم چشم و گویم شد، گشایم گویم او آمد
و او در خواب و بیداری قرین و یار غار آمد
کنون ناطق خمش گردد کنون خامش بنطق آمد
رها کن حرف بشمرده که حرف بیشمار آمد.

مولانا

نوروز بر تمامی‌ ملت ایران شاد و پیروز باد

چگونه میشود به ملتی تحت ظلم و ستم هیولایی، ملتی غمگین و دلمرده که ۳۹ سال است در زندانی مخوف تر از زندان گوانتانامو آمریکا بسر میبرد، ملتی که ۳۹ سال است تحت شکنجه‌های وحشتناک تر از آنچه که نظامیان روانی‌ آمریکایی که هرکدام سابقه قتلهای زنجیره‌ای را در کارنامهٔ خود دارند، بر سر زندانیان زندان ابوغریب در عراق آوردند، دست و پا میزند، ملتی چپاول گشته، ملتی هویت از دست داده، ملتی قتلعام گشته، ملتی عزادار، شادباش گفت؟


تحویل سال ۱۳۹۷ در ایران:
سه شنبه ۲۹ اسفند ۱۳۹۶ هجری شمسی
مطابق با ۲ رجب ۱۴۳۹ هجری قمری
و ۲۰ مارس ۲۰۱۸ میلادی
ساعت ۷ و ۴۵ دقیقه و ۲۸ ثانیه بعد از ظهر

Times of Vernal Equinox (2018 Mar 20 16:15 GMT
IRAN-Nowruz-Tues, March 20, 2018, 7:45 PM

2018 Nowruz Banner Design Contest by Farhang Foundation

نینا و سماع

Nina Simone: Take Me To The Water

هیچ حرکت آدمی‌ زیباتر از سماع نیست، و سماع کار هرکسی‌ نیست و سماع زمانی‌ رخ میدهد که آدمی‌ با طبیعت با ذات خود یکی‌ میگردد. مولانا محمد بلخی در بازار با چکش مسگرها سماع می‌رقصید. و بزرگان ما سماع می‌رقصیدند و اگر آدمی‌ قادر به سماع باشد نیمه بیشتر راه را رفته است. و لذتی که در سماع هست در افیون نیست.

از همان روزی که پیکر آدمی‌ بوم نقاشی شد کاری از شان آندره ....Jean Andre

آلات و ادوات موسیقی از سراسر دنیا

Serpent Trio

خوابی که گرمی دوزخ را نوشیده بود

سایه دراز لنگر ساعت
روی بیابان بی پایان درنوسان بود
میآمد، میرفت‌
میآمد، میرفت‌
و من روی شنهای روشن بیابان
تصویر خواب کوتاهم را میکشیدم‌
خوابی که گرمی دوزخ را نوشیده بود
و در هوایش زندگیم آب شد
خوابی که چون پایان یافت
من بپایان خودم رسیدم‌

من تصویر خوابم را میکشیدم
وچشمانم نوسان لنگر ساعت را 
دربهت خود گم کرده بود
چگونه میشد در رگهای بی فضای این تصویر
همه گرمی خواب دوشین را ریخت؟
تصویرم را کشیدم
چیزی گم شده بود
روی خود خم شد
حفره ای در هستی من دهان گشود

سایه دراز لنگر ساعت
روی بیابان بی پایان درنوسان بود
و من کنار تصویر زنده خوابم بودم‌
تصویری که رگهایش در ابدیت میتپید
و ریشه نگاهم در تارو پودش میسوخت‌
اینبار هنگامی که سایه لنگر ساعت
از روی تصویر جان گرفته من گذشت
بر شنهای روشن بیابان چیزی نبود
فریاد زدم‌
تصویر را بازده‌
و صدایم چون مشتی غبار فرونشست‌

سایه دراز لنگر ساعت
روی بیابان بی پایان درنوسان بود
میآمد، میرفت‌
میآمد، میرفت‌
و نگاه انسانی بدنبالش میدوید.

سهراب سپهری

Nina Simone - I Wish I Knew How It Would Feel To Be Free (Montreux 1976)

راک اند رول ...... Rock And Roll

راک اند رول سبکی از موسیقی است که در ایالات متحده و در اواخر دهه ۱۹۴۰ و اوایل دهه ۱۹۵۰ آغاز شد و تکامل یافت و برگرفته از سبک‌های موسیقی آفریقایی مثل گاسپل، جامپ بلوز، جاز، Boogie-woogie، ریتم اند بلوز همراه با موسیقی کانتری است. درحالیکه عناصری از راک اند رول را در ضبط‌های بلوز از دهه۱۹۲۰ و در ضبط‌های کانتری از دهه ۱۹۳۰، می‌توان شنید اما تا سال ۱۹۵۴ این سبک موسیقی هیچگونه اسمی را بدست نیاورده بود.

بعدها این موسیقی باعث پدید آمدن گونه‌های دیگری مثل راک شد و اکنون نام راک اند رول بیشتر برای اشاره بهمان صورت آغازین آن یعنی موسیقی دهه ۱۹۵۰ و اوایل ۱۹۶۰ (تقریباً قبل از ظهور بیتلز) بکار می‌رود.

از کسانی که این نوع موسیقی را بنا نهادند می‌توان از الویس پریسلی، ملقب به سلطان راک اند رول، و بادی هالی نام برد.

موسیقی راک در ایران، از اواخر دهه چهل خورشیدی و با ظهور خوانندگانی مانند: کوروش یغمایی، فرهاد مهراد و فریدون فروغی رواج پیدا کرد اما پس از پس از فتنه ۵۷ و اشغال ایران توسط تروریست‌های ترک و عربِ دست نشانده غرب، در ظاهر امر بدست فراموشی سپرده شد.

موسیقی راک ایران از «راک آمریکایی» تأثیر گرفته‌است. در این نوع موسیقی نیز همانند بیشتر سبک‌های راک، گیتار الکتریک و گیتار بیس و درامز اصلی‌ترین سازها هستند. در بعضی از گروه‌ها کیبورد نیز وظیفه تنظیم ریتم‌ها و سمپل‌ها را برعهده دارد.

دههٔ ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ و سالهای پیش از فتنه ۵۷:

در آن زمان موسیقی سنتی در میان مردم محبوب بود و موسیقی پاپ نیز با سرعت زیادی رو بگسترش و پیشرفت بود و به رقابت با سبک‌های غربی و آمریکایی در سطح ملی، می‌پرداخت. همچنین به دلیل برپایی کنسرت خوانندگان غربی در ایران؛ تبادل موسیقی و فرهنگ و هنر نیز میان ایران و سایر کشورها وجود داشت. در آن زمان در ایران افرادی بودند که به گروه‌هایی مانند پینک فلوید، بیتلز و لدزپلین گوش می‌دادند و آلبوم‌هایشان را خریداری نموده و سبک آنها را دنبال می‌کردند.

فتنه ۵۷ سالهای پس از آن:
فتنه ۵۷ برای جامعه ایران در تمامی زمینه‌ها بویژه هنر و موسیقی پیامدهای خوبی در پی نداشت. از همان اولین سالهای پس از فتنه ۵۷، فعالیت هرگونه موسیقی ممنوع گردید! موسیقی پاپ غیرمجاز اعلام شده و به تبع آن سبک راک نیز اجازه فعالیت نیافت. تنها نوع موسیقی که مجوز فعالیت داشت، موسیقی سنتی و سرودهای انقلابی بود. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، فیلترینگ بزرگی را در مقابل هرگونه موسیقی انجام می‌داد و به تبع آن بیشتر خوانندگان پیش از انقلاب بکشورهای دیگر مهاجرت کردند. تنها تعداد انگشت شماری از خوانندگان پیش از انقلاب از ایران خارج نشدند که پیشگامان راک ایرانی نیز از جمله این افراد بودند. کوروش یغمایی، فرهاد و فریدون فروغی در کشور ماندند تا وزارت فرهنگ و ارشاد فعالیت آنها را ممنوع کند. کوروش یغمایی تا ۱۷ سال اجازه فعالیت نیافت؛ صدای فرهاد سالها پخش نشد و تنها یک آهنگ به نام «وحدت» از او پخش گردید که در وصف پیامبر اسلام بود و مضمونی انقلابی داشت. فریدون فروغی نیز وضعی مشابه و بمراتب سخت‌تر از دیگر همراهانش داشت. با این شرایط، دوران رکود و انزوای موسیقی راک ایرانی آغاز شد.

بردی تو همه ولیک روزیت نبود