فرض کنید که در ژاپن هستید و می خواهید اسباب کشی کنید. چند دقیقه دیگر شرکت حمل و نقل از راه می رسد و شما هنوز چیزی را بسته بندی نکرده اید. اما نگران نباشید. اگر شرکت شما "تمام اسباب کشی" را به عهده گرفته باشد، آب در دل شما تکان نمی خورد.
اول از همه دیوارها را با پوشش های محافظ می پوشانند که جایی خراش بر ندارد. بعد همه چیز را گردگیری می کنند که غبار به خانه جدید وارد نشود. این شرکت برای بسته بندی تک تک اسباب شما جعبه های ویژه ای دارد. جعبه کفش ها مخصوص کفش طراحی شده و جعبه لباس ها برای جابجایی چوب لباسی، که اتوی لباس ها حفظ شود. قرار نیست ترتیب سی دی ها و کتاب ها به هم بخورد. جعبه ظروف تک تک ظرف ها را مجزا می کند. وسایلی با شکل ها نامنظم در جعبه های انعطاف پذیر جای می گیرند و برای این که صدمه نبینند پتوی مخصوصی روی جعبه ها کشیده می شود.
تا قبل از ظهر وسایل بسته بندی شده اند. حالا جلسه ای برگزار می شود و استراتژی جابجایی تعیین می شود. می توانید تصور کنید که با آپارتمان های کوچک ژاپنی به چه دقت و ظرافتی نیاز است که همه چیز در آپارتمان جدید به همان ترتیب چیده شود. مسئول حمل و نقل می گوید: "ما همان گونه که به شما احترام می گذاریم وسایلتان را نیز با توجه و احترام حمل می کنیم."
در آپارتمان جدید همه پرسنل گروه حمل و نقل جوراب های تازه می پوشند که آلودگی به محیط جدید وارد نشود.
این ویدیو به ما نمی گوید که در ژاپن همه چیز بهتر از بقیه نقاط دنیاست. اما ژاپنی ها توانسته اند با سخت کوشی، برنامه ریزی، آرامش و احترام به هم، بر سختی هایی که محیط اطرافشان با کمبود منابع به آن ها دیکته می کند به بهترین شیوه پیروز شوند.
منبع· صفحه فیس‌بوکی کارگاه آموزشی شهروندیار
