مهر ۲۸، ۱۳۹۱
اولین گناه تنهایی است.
مادام که کوه فقیر است از آن ماست، اما همینکه معلوم شد غنی است دولت آن را تصاحب خواهد کرد. دولت یک دست دراز دارد و یک دست کوتاه. دست دراز به همه جا می‌رسد و برای گرفتن است، دست کوتاه برای دادن است ولی فقط به کسانی می‌رسد که خیلی نزدیک است.
نان و شراب - اینیاتسیو سیلونه
نان و شراب - اینیاتسیو سیلونه
مهر ۲۷، ۱۳۹۱
کتاب بخوان
برای نابود کردن یک فرهنگ نیازی نیست کتاب‌ها را سوزاند. کافیست کاری کنید مردم آنها را نخوانند..شأن انسان بودن را بیاموز، به خدا ”خود” خواهیم رسید.
آی ای آزادی !
اگر روزی به سرزمین من رسیدی، در قالب پیرمردی سیاه پوش با ریش سپید و عبای سیاه
با لهجه‌ای غریب و فرهنگی عرب و چشمهایی سرد و ترسناک
نیا...
برایمان از مرگ نگو...
به گورستان نرو، گورستان پایان است، نباید آغاز باشد.
این بار توی دهان هیچ کس نزن، وعده‌ی توخالی نده، نفت را بر سر سفره‌ها نیار،
نان مان را بر سر سفره‌های‌مان باقی بگذار.
از آب و برق مجانی نگو، از تلاش انسانی بگو، از سازندگی و آبادانی بگو...
از تعهد کور نگو، از تخصص و دانش و شور بگو...
آی آزادی!
اگر روزی به سرزمین من رسیدی، با شادی بیا. با چادر سیاه و تحجر و ریش نیا، با مارش نظامی و جنگ نیا،
با آواز و موسیقی و رنگ بیا...
با تفنگ‌های بزرگ در دست کودکان کوچک نیا، با گل و بوسه و کتاب بیا.
از تقوا و جنگ و شهادت نگو، از انسانیت و صلح و شهامت بگو.
برایمان از زندگی بگو، از پنجره‌های باز بگو، دل‌های ما را با نسیم آشتی بده،
با دوستی و عشق آشنای‌مان کن.
به ما بیاموز که چگونه زندگی کنیم، چگونه مردن را به وقت خود خواهیم آموخت.
به ما شأن انسان بودن را بیاموز، به خدا ”خود” خواهیم رسید.
(داریوش اقبالی)
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)