طبق افسانههای مایا ما در جهان چهارم یا جهان «آفرینش» که در افسانهها ازش صحبت شده زندگی میکنیم.
در تقویم لنگ سونت آخرین خلق یا آفرینش در ۱۲.۱۹.۱۹.۱۷.۱۹ به پایان میرسد. که این سلسله مراتب دوباره در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۲ اتفاق میافتد.
طبق این گفته مایاها الان زمان جشن بزرگ به خاطر رسیدن به انتهای چرخه آفرینش فرا رسیده است. این سخن به معنی رسیدن به پایان جهان نیست بلکه منظور از این جمله شروع یک عصر جدید است.
ما در این روز وارد عصر جدیدی میشویم. در حال حاضر ما در عصر حوت یا دو ماهی هستیم و ۲۰ دسامبر ۲۰۱۲ آغاز عصر دلو یا مرد آب کش است که عصر آزادی انسان و برابری آنهاست. این مساله شبیه دورههای آفرینشی تمدن مایاست. درحقیقت مایاها ارجاعهای زیادی به تاریخهایی دارند که بعدها در سال ۲۰۱۲ رخ میدهد. در حقیقت نظریه پایان یافتن جهان در سال ۲۰۱۲ (باتوجه به افسانه مایایی) را اولین بار خوزه آرگیولس سال ۱۹۸۷ در کتابش به نام
The Mayan Factor: Path Beyond Technology مطرح کرد.
زمین علاوه بر حرکت وضعی و انتقالی دارای حرکات دیگری نیز هست که یکی از آنها «رقص محوری» است بر این اساس زمین در حرکت به دور خود دارای تکانههایی است که باعث میشود هر دو هزار سال به اندازه سی درجه به قهقرا برود، که همین باعث آغاز اعصار دوهزارساله در روی زمین میشود.
اما زمین به همراه منظومه شمسی نیز در حال چرخش به دور کهکشان راه شیری است، و باز گویا در مقطع همین سال کذا زاویههایی بسیار مهم و پراهمیت در آسمان تشکیل میشود و بسیاری از سیارات نیز در یک مدار قرار میگیرند و خلاصه وضعیتی بسیار استثنایی شکل میگیرد که در هر بیست و پنج هزار و هفتصد و اندی سال پیش میآید.
برخی معتقدند که در بیست و پنج هزار سال پیش محور زمین عوض شده. اینک این فرضیه وجود دارد که ممکن است دوباره محور زمین عوض بشود. خلاصه گویا حادثه مهمی در این سال اتفاق خواهد افتاد. کسانی که علاقهمند به تعقیب این جزئیات هستند میتوانند با تایپ آرماگدون و یا ۲۰۱۲ در گوگل با سرعت به این اطلاعات دسترسی پیدا کنند.
برخی معتقدند که در بیست و پنج هزار سال پیش محور زمین عوض شده. اینک این فرضیه وجود دارد که ممکن است دوباره محور زمین عوض بشود. خلاصه گویا حادثه مهمی در این سال اتفاق خواهد افتاد. کسانی که علاقهمند به تعقیب این جزئیات هستند میتوانند با تایپ آرماگدون و یا ۲۰۱۲ در گوگل با سرعت به این اطلاعات دسترسی پیدا کنند.