-کار تمام است.
رئیس بخش اطلاعات آمریکا در چین ضمن گفتن این جمله خودش را روی کاناپه پهن دفتر سفیر آمریکا در چین ولو کرد.
- آیا از این امر مطمئنیم آقا؟ سفیر با ابروهای بالا انداخته در حالیکه بیصبرانه منتظر پاسخ بود به مامور اطلاعاتی چشم دوخت.
- بله آقا مطمئن هستیم. بیش از صد هزار نفر چینی در میدان تیان جمع شده و خشمگین مرگ بر حزب کمونیست سر داده و مرتبا هم به جمعیت افزوده میشود و ماموران ما آنها را بطرف تل و ویژن و مرکز رادیوی پکن برده و باقی کار دیگر آسان است.
- باید رسانه ها را درباره انتخاب سر فصل خبر یاری دهید، مثلا بنویسند انقلاب پیروز شد، و یا کمونیست رفت، و یا چین آزاد شد و از ایندست تیتر های مهیج.
-حتما آقا، درضمن تبریک میگویم ، یکی دیگر از پروژه های ما براحتی به موفقیت پیوست.
- تشکرش را باید از شما کرد دوست من.
۱۰ سال پس از فتنه ۱۹۷۹ در ایران و اشغال ایران از طرف غرب و درپی آن ویرانی و غارت منابع مادی و معنوی ایران، دول غربی میرفتند تا سناریو فتنه ۵۷ در ایران را در چین پیاده کنند و همان بلایی که بر سر ایرانیها آورده و آنان را گروه گروه به جوخه های مرگ سپارده و تعداد زیادی را از خانه و کاشانه شان آواره و میلیونها جوان ایرانی را در جنگی ساختگی کشته و معلول ساختند، اینک برسر چین و چینیها بیاورند. ولی شورای حزب کمونیست چین بیدی نبود که به اینگونه بادهای بی اساس بلرزد و یا شاه ایران نبود که بخاطر اینکه ایرانیها کشته نشوند خود را کنار کشید و نمیدانست که با اینکار درواقع یک خاور میانه را بکشتن میدهد. بهرحال پس از اینکه صدها هزار جوان چینی فریب خورده در میدان تیان جمع شده و میرفتند تا برهبری ماموران اطلاعاتی بیگانه موجبات به اصطلاح انقلابی را مهیا کنند، بناگاه صدها تانک و خودروهای زرهی ارتش مجهز به سلاحهای سنگین جنگی با هزاران سرباز از چهار طرف میدان را محاصره کرده و بدون اخطار شروع به تیراندازی کردند. و بیوقفه کشتند و کشتند و کشتند تا جاییکه حتی یک فرد ایستاده باقی نماند. و کار به همینجا ختم نشد. پس از اینکه نفس از کسی برنخاست، اجساد ده ها هزار جوان چینی بدقت بررسی شده و افراد خانواده و فامیل آنها شناسایی گشته و بدنبال آن تمامی خاندان آنان حتی دوستان و آشنایان دستگیر، زندانی، اعدام و نابود شدند. درهمین رابطه تعداد زیادی ار جاسوسان بیگانه شناسایی و دستگیر و به محل نامعلومی منتقل شدند. از روز پس از ۴ ژوئن ۱۹۸۹ هیچ تنابنده ای از این ماجرا سخن نگفت و هنوز هم نمیگوید، تو گویی اصلا چنین ماجرایی رخ نداده است. در آن دهه چین دچار فقر وحشتناک و نابسامانی شدید بود و غربیها از همین اوضاع سوءاستفاده کرده و تصمیم به نابودی چین گرفتند ولی برای شورای حزب کمونیست نه فقر و نه اوضاع نامساعد مانع از این نشد که شالوده کشور را ازهم بپاچند و ملتی را بدست اجانب دد منش و بیرحم و روانی بدهند و آنان را محکوم به مرگی ذلتبار و تدریجی نمایند درحالیکه غربیها نشسته و از هنر خود لذت میبرند و قربانیان را مورد تمسخر قرار داده و آنان را ابله، احمق و گوسپند مینامندو خود را باهوش و انسان اول!
میدان تیانآنمن یکی از بزرگترین میدان های جهان و در شهر پکن کشور چین واقع است. اطراف این میدان ابنیه مهم تاریخی همچون مجموعه کاخ‌های شهر ممنوعه، پل‌های «جین شوی» (آب طلایی) ، دیوار سرخ و مجلس چین واقع شده‌است. بنای اولیه میدان به اوایل قرن پانزدهم میلادی بازگشته و کاربرد اولیه آن دروازه قدیمی شهر ممنوعه بوده‌است. نام این میدان به زبان چینی به مفهوم «میدان آرامش آسمانی» است. این میدان یکی از ده میدان بزرگ جهان به‌شمار می‌رود. تا قبل از مرگ مائو عکس سران کمونیسم یعنی مارکس و انگلس و لنین و استالین در این میدان نصب شده بود اعتراضات میدان تیانآنمن (نام‌های دیگر: کشتار میدان تیانآنمن یا قتل‌عام ۴ ژوئن یا واقعهٔ ۴/۶) به مجموعه‌ای تظاهرات اعتراضی در میدان تیانآنمن شهر پکن، جمهوری خلق چین اطلاق میشود که به رهبری دانشجویان و از ۱۵ آوریل ۱۹۸۹ تا ۴ ژوئن همان سال ادامه داشت. این اعتراضات با حضور بیش از صدهزار نفر برگزار شد. گفته میشود بین چندصد نفر تا هزار نفر در این اعتراض‌ها کشته شدند؛ سازمان صلیب سرخ چین آمار ۲۶۰۰ کشته را منتشر کرده است و تخمین سفیر سوئیس ۲۷۰۰ کشته بوده است، ولی اسناد بریتانیا که در تاریخ ۲۴ دسامبر ۲۰۱۷ از طبقه‌بندی خارج شده نشان میدهد تخمین بریتانیایی‌ها این بوده حداقل ده هزار معترض چینی در تابستان سال ۱۹۸۹ در میدان تیانآنمن پکن کشته شدند. آلن دونالد سفیر وقت بریتانیا در چین خاطر نشان می‌کند که این افراد به دست نیروهای چینی سرکوب شدند. این در حالی است که آمار بیمارستان پکن نشان میدهد که ۴۷۸ نفر کشته و ۹۸۰ نفر زخمی شده اند دانشجویان در این واقعه به ناپایداری اقتصادی چین و سرکوب‌های حزب کمونیست و فساد دولتی اعتراض کردند. جنبش دموکراسی چین در این اعتراضات نقش رهبری داشت.
