چو بر تختی، جمادی بر جمادی
چو بر اسبی، ستوری بر ستوری
اکثر مردم دنیا، از خردسالی یاد میگیرند که کشتن مگس و پشه نه تنها عیب و گناه نیست، بلکه از واجبات است. چرا که اینان موجودات مزاحم، موذی و ناقل میکرب‌هایی هستند که برای سلامتی بشر مضر است. و درر نتیجه بر هرکس لازم و واجب است که با توسل بهر وسیله و ابزار و دارویی، خود را از شر آنان رهایی بخشد. حالا چه کسی این تفکر را از ابتدا در مخ بشر فرو کرده، کسی از نام کثیفش خبر ندارد. ولی همین احساسی را که دیگر مردم درر رابطه با کشتن مگس و پشه دارند، غربی‌ها در باره کشتن آدمها و دیگر موجودات دارند. در کمال خونسردی و راحتی وجدان درست مانند کشتن مگس، آدمکشی و حیوان آزاری میکنند. باور نداری؟ نگاهی اجمالی به دفتر حوادث ثبت شده و تاریخ تحولات اجتماعی در غرب، و صد‌ها جنگ و قتلعامی که ظرف ۲۰۰ سال موجودیت ننگینشان در گوشه و کنار جهان راه انداخته و به مردم دنیا تحمیل کرده ا‌ند، قضیه را اثبات می‌کند.
تا اینجای کار، بحثی نیست، چرا که دیگر حوصله‌ای نیست، اما ماجرا آنجا غم انگیز میشود که دهها سال است، همین وحشی‌ها را بعنوان فرشتگان نجات و منادیان آزادی و رسولان برابری و برادری و مبارزان انسان دوست به مردم دنیا معرفی کرده و جا انداخته ا‌ند. از هر بزی می‌پرسی، نظرش در مورد غربی‌ها چیست، میگوید مردم متمدن و جهان اولی هستند که به دنیا کمک میکنند!