تا مدتهای زیادی تصور میگشت که اولین نمونه از کارتهای بازی مربوط به قرن ۱۴ میباشد که از محدوده مرکزی امپراطوری پارس‌ها بدست آمده است. اما در قرن ۱۹ کارتهای بازی در کاوشگری‌های ایران بدست آمد که قدمتی خیلی بیش از این داشتند. کارت بازی و یا بازی ورق در امپراطوری پارس‌ها بسیار رایج و معمول مینمود. پس از جنگ جهانی نخست که وحشیها قدرت گرفته و مذهب حماقت بار و زبان ناقص خود را بر جهانیان تحمیل ساختند، تمامی ارزش‌های انسانی پارسی به تدریج از میان رفت و قوانین عقبمانده وحشیها و راه و راسم بدوی آنان مانند سنگسار، قطعِ اعضای بدن، بریدن سر، سوزاندن، حرام بودن خوشی و و و، به کمک کشتار و قتل و غارت بعد‌ها بنام اسلام و شیعه ابتدا بخورد آریایی متمدن و پس ازآن بتمامی دنیا داده شده و تا امروز هم ادامه دارد. کارتهای بازی هم از این نامردمی‌ها در امان نمانده و از این زمان است که کارت بازی توسط کشیش‌ها ممنوع و حرام اعلام گشت.
چهار شاه، چهار ملکه، چهار شوالیه شجاع، کارتهای اصلی دسته اوراق بازی بودند. دیگر کارتها نشانگر سلاح ها، قلعه‌ها، مواد خوراکی و مهمات بود.
چگونگی گسترش سریع کارت بازی در سراسر جهان بی‌نظیر است. کارتهای بازی در سراسر جهان پخش و بازی شدند. موضوع بازی با کارتها میتوانست متفاوت باشد و موضوع‌هایی نظیر فلسفه و روانشناسی، آمار و اقتصاد، اخلاق و تربیت و در نهایت، بازی تاج و تخت بود که بین بازیگران صورت میگرفت.
کارتهای بازی بشکل مستطیل، بیضی، گرد و یا هر شکل دیگر و جنس آنها از مقوای ضخیم گرفته تا چوب، چرم، عاج و یا حتی فلز ساخته میشدند. نمونه‌های گوناگون کارتهای بازی را میتوان در بسیاری از موزه‌ها در سراسر جهان مشاهده کرد.
بجز زبان، علم، نجوم، معماری و ساخت کاخ‌ها با یک سبک مشترک، شعر و موسیقی، هنر و نقاشی، ورزش و المپیک پارسی، میتوان گفت که این کارتهای بازی هستند که یک فرهنگ مشترک را در بین تمامی مردم دنیا به اشتراک گذشته و نشان از همگونی یکدست در بین مردم جهان، در ۲۰۰ سال پیش، و پیش از نابودی دنیا بدست وحشیها دارد.
در آخر لازم بذکراست که مدارک بدست آمده میگوید که اختراع کارتها، کارِ یکی از شهزاده خانم‌های پارسی است.
