یک - آدمی که بجبر آدم بودن، دچار هزاران نقطه ضعف و ایراد و خطاست، نمیتواند برای دیگران آموزگار اخلاق شود. شما بیل زنی؟....
دو - برای ملعونی که مامور اجنبی است و عمر کثیفش را صرف نابودی ملت و میهن تو نموده و دستانش تا آرنج بخون فرزندان کشورت آغشته است، نمی‌شود دل سوزاند و اگر دل سوزاندی و برای سقط شدنش حتی به اندازه سر سوزنی اخم کردی، ابلهی هستی که سزاوارِ ابلیسی.
سه- اگر پس از ۴۰ سال و پس از دیدن چپاول روزانه ثروت‌هایت توسط غربی ها، شنیدن هزاران هزار دروغ احمقانه از حنجره کثیف رسانه‌های غربی، تجربه و تحمل اینهمه کشتار، تحقیر، زندان، شکنجه، دربدری و تیرهروزی که غربی‌ها به تو روا داشته ا‌ند، اگر هنوز میپنداری که یک گله آخوند مافنگی، بیسوادی که برای دو زار تا زمین دولا میشوند، دشمنان اصلی تو هستند، به اندازه یک بچه ۴۰ روزه رشد مغزئ نداشتی.
چهار- اگر می‌‌انگاری که زدن و دررفتن، زرنگی است، با همین فرمان جلو برو، که هیچ مجازاتی بهتر از "در حماقت ماندن" نیست.