آدما چون از جنس آب اند، تمایل بصفات مایعات دارند. مثلا، افکار و احساس آدمی بعلت مایع صفتی درهر ظرفی قرار بگیرد، شکل آن ظرف را میگیرد و بجز ظرف خود، بسختی میتواند اشکال دیگر را بپذیرد. بهمین دلیل وقتی به اصطلاح مخ کسی زده میشود، شکل ظرفی که به او قبولانده شده میگیرد و تنها در صورتی که ظرف شکسته شود و مخ آدمی مدتی آزاد گردد، میتوان امید به تغییر شکلش داشت. بطور نمونه، آدمی را در نظر بگیرید که در قبیلهٔ یهودیان بدنیا آمده باشد، این آدم بطور خودکار یهودی شده و افکارش شبیه دیگر یهودیان است و احتمالا مسلمان ستیز میگردد. همین آدم اگر در قبیلهٔ مسلمین متولد شود، اتوماتیک مسلم است و احتمالا یهودی ستیز.
آدما در رابطه باهم ، نیز ظرف یکدیگر میشوند و درهم جا میگیرند، هرچند بطور موقت ولی حتی از نظر ظاهری هم شبیه یکدیگر و قالب هم میشوند.
آدمی در ظاهر جامد است ولی در ذات و منش و رفتار، صفت سیالات را داراست.