تا قرن ۱۸ و در زمان نادر شاه کبیر تمامی آسیا و تمامی آفریقا زیر پرچم پر افتخار ایران بود و محدوده جغرافیایی ایران از چین شروع شده و تا مرز آلمان امتداد داشت. این محدوده جغرافیای هزاران سال بهمین ترتیب بعنوان امپراتوری پارس وجود داشته وشناخته میشود.
نقشههای زیر از کتب مختلف تاریخی دنیا گرفته شده و مربوط به اواسط قرن ۱۹ در ایران و پس از جنگ جهانی اول میباشد که پارسها ابتدا نواحی که امروزه اروپا نامیده میشود از دست داده و سپس آفریقا و نیم بیشتر اسیا از پیکر ایران جدا گشت. هر چند استعمار و نوکرانش تلاش همه جانبه داشته و دارند که این نقشهها را "مربوط به دوهزار سال پیش" بمردم بشناسانند، ولی واقعیت این است که در دو هزار سال پیش بجز قلمرو پارسها در دنیا چیز دیگری وجود نداشته است. و تازه پس از امپراطوری صفوی از قرن ۱۸ به بعد است که کشورهای گوناگون ساخته میشوند.
بهرحال پس از فروپاچی امپراطوری پارسها در دویست سال پیش، ابتدا زبان و دین سرزمینهای جدا گشته از ایران، تغییر یافته و به زبان و دین به اصطلاح عربی دگردیسی یافت. و سپس اهریمنان آنچنان تبلیغات سؤ و تاریخ دروغین و احمقانه تحویل ملتهای از هم پاچیده شده دادند که امروزه با وجود آثار سنگی بیشمار پارسی ( با وجودی که اکثر این آثار توسط تروریستهای غربی منفجر شده و یا به چپاول رفته اند.) و ژن یکسان بین مردمی که در منطقه ایران بزرگ( به اصطلاح خاور میانه) زندگی میکنند، ولی این مردم نه تنها خود را از یک فامیل و خاندان(پارس) نمیدانند، بلکه از یکدیگر ناخرسند و گاها متنفرند.