- همه چیز دارند ولی انگار همیشه یک چیزی کم است - یک تهی و پوچی و خلا با جانشان آمیخته است. همیشه لبهایشان آویزان است.
- دلیلش شاید بیمرز و ساحل بودن دریای خواسته های آدمی است.
- دلیلش میتواند این باشد که پروانه شدن کار هرکس نیست.
- آدما گاهی در همان پیله ای که در آن متولد شده اند تا روز مرگ میمانند و بهمان کرم بودن و زندگی خزیدنی راضی هستند. هرچند ناخشنود و ناخرسندند ولی ادامه میدهند.
- یعنی کار هرکس نیست پروانه شدن؟
- یعنی همه کس نمیتوانند پروانه شوند.
-چگونه میشود از پیله بیرون آمد و پروانه شد؟
- خیلی ساده است - باید پیله را رها کرد.
پیلت رها کن عاشقا پروانه شو پروانه شو
واندر دل آتش درا-دیوانه شو دیوانه شو.
