راک اند رول سبکی از موسیقی است که در ایالات متحده و در اواخر دهه ۱۹۴۰ و اوایل دهه ۱۹۵۰ آغاز شد و تکامل یافت و برگرفته از سبک‌های موسیقی آفریقایی مثل گاسپل، جامپ بلوز، جاز، Boogie-woogie، ریتم اند بلوز همراه با موسیقی کانتری است. درحالیکه عناصری از راک اند رول را در ضبط‌های بلوز از دهه۱۹۲۰ و در ضبط‌های کانتری از دهه ۱۹۳۰، می‌توان شنید اما تا سال ۱۹۵۴ این سبک موسیقی هیچگونه اسمی را بدست نیاورده بود.
بعدها این موسیقی باعث پدید آمدن گونه‌های دیگری مثل راک شد و اکنون نام راک اند رول بیشتر برای اشاره بهمان صورت آغازین آن یعنی موسیقی دهه ۱۹۵۰ و اوایل ۱۹۶۰ (تقریباً قبل از ظهور بیتلز) بکار می‌رود.
از کسانی که این نوع موسیقی را بنا نهادند می‌توان از الویس پریسلی، ملقب به سلطان راک اند رول، و بادی هالی نام برد.
موسیقی راک در ایران، از اواخر دهه چهل خورشیدی و با ظهور خوانندگانی مانند: کوروش یغمایی، فرهاد مهراد و فریدون فروغی رواج پیدا کرد اما پس از پس از فتنه ۵۷ و اشغال ایران توسط تروریست‌های ترک و عربِ دست نشانده غرب، در ظاهر امر بدست فراموشی سپرده شد.
موسیقی راک ایران از «راک آمریکایی» تأثیر گرفته‌است. در این نوع موسیقی نیز همانند بیشتر سبک‌های راک، گیتار الکتریک و گیتار بیس و درامز اصلی‌ترین سازها هستند. در بعضی از گروه‌ها کیبورد نیز وظیفه تنظیم ریتم‌ها و سمپل‌ها را برعهده دارد.
دههٔ ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ و سالهای پیش از فتنه ۵۷:
در آن زمان موسیقی سنتی در میان مردم محبوب بود و موسیقی پاپ نیز با سرعت زیادی رو بگسترش و پیشرفت بود و به رقابت با سبک‌های غربی و آمریکایی در سطح ملی، می‌پرداخت. همچنین به دلیل برپایی کنسرت خوانندگان غربی در ایران؛ تبادل موسیقی و فرهنگ و هنر نیز میان ایران و سایر کشورها وجود داشت. در آن زمان در ایران افرادی بودند که به گروه‌هایی مانند پینک فلوید، بیتلز و لدزپلین گوش می‌دادند و آلبوم‌هایشان را خریداری نموده و سبک آنها را دنبال می‌کردند.
فتنه ۵۷ سالهای پس از آن:
فتنه ۵۷ برای جامعه ایران در تمامی زمینه‌ها بویژه هنر و موسیقی پیامدهای خوبی در پی نداشت. از همان اولین سالهای پس از فتنه ۵۷، فعالیت هرگونه موسیقی ممنوع گردید! موسیقی پاپ غیرمجاز اعلام شده و به تبع آن سبک راک نیز اجازه فعالیت نیافت. تنها نوع موسیقی که مجوز فعالیت داشت، موسیقی سنتی و سرودهای انقلابی بود. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، فیلترینگ بزرگی را در مقابل هرگونه موسیقی انجام می‌داد و به تبع آن بیشتر خوانندگان پیش از انقلاب بکشورهای دیگر مهاجرت کردند. تنها تعداد انگشت شماری از خوانندگان پیش از انقلاب از ایران خارج نشدند که پیشگامان راک ایرانی نیز از جمله این افراد بودند. کوروش یغمایی، فرهاد و فریدون فروغی در کشور ماندند تا وزارت فرهنگ و ارشاد فعالیت آنها را ممنوع کند. کوروش یغمایی تا ۱۷ سال اجازه فعالیت نیافت؛ صدای فرهاد سالها پخش نشد و تنها یک آهنگ به نام «وحدت» از او پخش گردید که در وصف پیامبر اسلام بود و مضمونی انقلابی داشت. فریدون فروغی نیز وضعی مشابه و بمراتب سخت‌تر از دیگر همراهانش داشت. با این شرایط، دوران رکود و انزوای موسیقی راک ایرانی آغاز شد.
اوایل دههٔ ۱۳۷۰:
در اوایل دههٔ ۱۳۷۰ نیز وضع بهمین ترتیب بود. تنها گروه راک ایرانی که در آن زمان فعالیت می‌کرد، گروه «کوچ» نام داشت. این گروه در آمریکا به ساخت و تنظیم آهنگ‌هایی در سبک کانتری مشغول بود. در ایران نیز بطور محدود گروه‌ها و خوانندگان اندکی به فعالیت‌های زیرزمینی مشغول بودند، اما هنوز بستر مناسبی برای راک ایرانی آماده نشده بود. «کاوه یغمایی» از معدود خوانندگان راک ایرانی بود که در این سالها با مجوز رسمی وزارت ارشاد فعالیت می‌کرد و حتی در سال ۷۳ کنسرتی را برگزار کرد که نخستین کنسرت راک ایران پس از انقلاب لقب گرفت.
اواخر دههٔ ۱۳۷۰:
در اواخر دههٔ ۱۳۷۰ وزارت فرهنگ و ارشاد دولت وقت؛ فرصتی به جامعه موسیقی ایران داد. موسیقی پاپ و راک پس از سالها انزوا دوباره شروع به فعالیت کردند و با سرعتی چشمگیر نسبت بگذشته در حال پیشرفت بودند.
در این سالها موسیقی راک پیشرفت زیادی کرد. گروه‌های زیادی در داخل کشور فعالیت می‌کردند، اما همچنان بسیاری از خوانندگان و گروه‌ها به فعالیت‌های زیر زمینی مشغول بودند. هنوز دولت صراحتاً موسیقی راک را آزاد اعلام نکرده بود و این نوع موسیقی را با پاپ ادغام می‌کرد. هیچگاه جشنواره و کنسرتی از سوی دولت تحت عنوان موسیقی راک برگزار نشد. تنها یکبار جشنواره‌ای با نام «جشنواره موسیقی پاپ ایران» برگزار گردید که کلیه خوانندگان پاپ آن زمان ایران در این جشنواره شرکت کردند. کاوه یغمایی و داریوش خواجه نوری نیز در این جشنواره حضور داشتند و آهنگ‌هایی را با سبک راک و تحت عنوان پاپ اجرا نمودند. وی موفق شد ستاره طلایی این جشنواره را از نظر «بهترین گروه» بخود اختصاص دهد.
درهمین سالها جو تازه‌ای از موسیقی راک در میان جوانان ایرانی در حال شکل‌گیری بود. موسیقی «هوی متال» که زیر شاخه‌ای موسیقی راک و جدا شده از سبک «هارد راک» می‌باشد، بسرعت محبوب می‌شد و توجه جوانان ایرانی به انواع سبک‌های متال بیش از پیش در حال اوج‌گیری بود. گروه‌های زیادی در این زمینه تشکیل شدند. هم اکنون موسیقی متال و زیر شاخه‌هایش از نظر جمهوری اسلامی ممنوع و غیرمجاز است.
دههٔ ۱۳۸۰:
دههٔ ۱۳۸۰ دورانی طلایی! را برای موسیقی راک ایران به ارمغان آورد. در اوایل این دهه توجّه جوانان ایرانی به این نوع موسیقی و زیرشاخه‌هایش بیش از پیش شدت گرفت و گروه‌های زیادی در این زمینه تشکیل شدند. در این سالها کنسرت‌های زیادی در سطح کشور برگزار شد که بسیاری از آنان بصورت زیرزمینی و تنها تعداد اندکی از این کنسرت‌ها با مجوّز رسمی برگزار گردید. توجه جوانان ایران به راک و زیرشاخه‌های آن بسیار زیاد شده‌بود.
دههٔ ۱۳۹۰:
دههٔ ۱۳۹۰ را می‌توان دههٔ نوین راک ایرانی دانست. گروه‌های زیادی در داخل و خارج کشور با نوآوری در ساخت موسیقی و ترانه و همچنین استفاده از عنصرهای موسیقی که تا قبل از این دهه از آن استفاده نمی‌شد، توانستند پوسته جدیدی بفضای موسیقی راک ایرانی دهند. ترکیب زیر شاخه‌های مختلف راک با یکدیگر و استفاده آنها از ویژگی‌های گروه‌های این دهه می‌باشد
گروه‌ها و خوانندگان فعال راک و متال در دههٔ ۱۳۸۰:
کاوه یغمایی-کیوسک-هاوار-د ویز-رضا یزدانی-رادیو تهران-آنتی کاریزما
هادی پاکزاد-آرسامس
آهنگسازان راک:
فریدون فروغی-کوروش یغمایی-کاوه یغمایی-بابک ریاحی پور
خواننده‌ها:
کسانی که از سبک موسیقی راک اند رول در غرب استفاده کرده اند عبارت‌اند از:
الویس پریسلی-بادی هالی-بیل هالی-چاک بری-گروه بیتل‌ها-رولینگ استونز-باب دیلان-جونی میشل-جیم موریسون-پل سیمون-نیل یانگ-التون جان-دیوید بووی-جان لنون-جانی کش-N.W.A
سازهای موسیقی:
گیتار الکتریک- پیانو- گیتار بیس -درام (ساز)-horns
ویدئو کامل آهنگ گل یخ با صدای کورش یغمایی
Elvis Presley-The Wonder of You
Top 100 Best Rock Songs Of All Time | Greatest Classic Rock Songs The 70's 80's 90's