این کهنه رباط را که عالم نامست

این کهنه رباط را که عالم نامست
وآرامگه ابلق صبح و شامست
بزمیست که واماندهٔ صد جمشیدست
قصریست که تکیه‌گاه صد بهرامست.

خیام