اگر فقط یک درس ساده از داستان باستانی_ایرانی آدم و حّوا یاد گرفته باشیم، آنست که: "آدمی لیاقت بهشت را ندارد، حتی اگر عزیز کرده، پیغمبر و اولین فرزند خدا باشد". این راز را نخست کسانی فهمیدند که پس از هزاران سال ریاضت، به دم دروازه‌های جهنم رسیدند.
هرچه اسبابست آتش درزن و خرم نشین
بدرهٔ ناداشته ، به ، روز رستاخیز را
زاهدان و مصلحان مر نزهت فردوس را
وین گروه لاابالی جان عشق‌انگیز را
ساقیا زنجیر مشکین را ز مه بردار زود
بر رخ زردم نه آن یاقوت شکر آمیز را.
