شهریور ۰۵، ۱۳۹۶

قطار سريع‌السير نيمه‌شب، Midnight Express



قطار سريع‌السير نيمه‌شب Midnight Express نام فيلمی است ساخته‌ آلن پارکر که فيلمنامه‌ی آن را اليور استون بر اساس رمان اتوبيوگرافيکال بيلی هيز (Billy Hayes) نوشته و برد هريس و جان هرت در آن بازی می‌کنند. (اين فيلم در ايران با نام قطار سريع‌السير نيمه‌شب شناخته میشود. نام ميدنايت اکسپرس رمزی است در بين زندانيان برای فرار از سیاه چال مخوف ترکی‌)
برد هريس در نخستين فيلم سينمايی خود در نقش "بيلی هيز" بازی بسيار خوبی ارائه کرد. بازيگر جوانی که چندین سال پیش به بیماری ایدز دچار گشته و درگذشت.



ميدنايت اکسپرس داستان واقعی یک جوان دانشجوی آمريکايی بنام "بيلی هيز" است که در سال ۱۹۷۰ در سفری به ترکیه بجرم حمل حشیش توسط پليس ترکيه در فرودگاه استانبول دستگير شد و به ۴ سال زندان محکوم گرديد. اما پس از گذراندن دوران محکوميت خود در حالی که تنها ۵۰ روز به آزادی‌اش مانده بود، دادگاه عالی ترکيه در يک تجديد نظر او را به ۳۰ سال حبس محکوم کرد. هيز در زندان مورد تحقير، شکنجه، و آزار جسمی و روحی قرار می‌گيرد. اما پس از کشتن زندان‌بانی که قصد تجاوز هزار باره به او را دارد، موفق می‌شود که از زندان استانبول فرار کند و پس از عبور از مرز يونان خود را به آمريکا برساند.
فيلم آلن پارکر بخاطر ارائه‌ تصوير خشن و سياه و کاملا فاسد جامعه قضایی، پلیس و دولت ترکيه مورد انتقاد شديد ترک‌ها قرار گرفت. از آنجا که دولت ترکيه اجازه‌ فيلمبرداری در خاک سرزمین اشغالی کردستان را به آمریکایی ها نداد، آلن پارکر بناچار آنرا در يونان و جزيره‌ مالت فيلمبرداری کرد. این فیلم هم‌اکنون از بازار‌ها جمع‌آوری شده و در دسترس نیست. و در لینک زیر میتوان بطور خلاصه و با کیفیتی بسیار نازل آنرا دید.
اطلاعات فیلم: فيلمی رئاليستی درباره‌ی جامعه فاسد ترکی‌
نام فیلم:Midnight Express - قطار سريع‌السير نيمه‌شب
محصول: ۱۹۷۸
جوایز: نامزد ۴ جایزه اسکار و برنده ۲ جایزه اسکار بهترین موسیقی و بهترین فیلمنامه
برنده ۳ جایزه بفتا و شش جایزه گولدن گلوب
خلاصه فیلم: فیلم درباره مردی به نام بیل هیس است که بخاطر قاچاق حشیش در مرزهای ترکیه دستگیر میشود و به زندان ترکیه فرستاده میشود و در آنجا میتوان فاجعه جامعه منحط و وحشیگیری ترک‌ها را شاهد بود و...(بر اساس داستان واقعی)
فیلم در یوتیوب با کیفیت بسیار نازل وجود دارد:

Midnight Express 1978
موسيقی فيلم ميدنايت اکسپرس را جيورجيو مورودر(Giorgio Moroder) آهنگساز ايتاليايی ساخته. مورودر از اوايل دهه‌ی هفتاد فعاليت حرفه‌ای‌اش را به عنوان آهنگساز شروع کرد. بيشتر در زمينه‌ی موسيقی الکترونيک کار می‌کند و ساز اصلی‌اش سينتی سايزر است. کارهايی که او با سينتی سايزر کرده بسيار مبتکرانه و نوآورانه بود و تأثير عميقی بر موسيقی الکترونيک و کارهای آهنگسازان مهم اين ژانر يعنی داناسامر (Donna Summer) و گروه اسپارکز (Sparks) گذاشت. موسيقی مورودر مثل آثار ونجليز کيفيتی اکسپريمنتال و فوتوريستی (تجربی و آینده نگر) دارد. آلبوم E = MC2 او بسيار مشهور است. او همچنين آلبوم‌هايی با اسم Munich Machine نيز بيرون داده است. مورودر آهنگسازی است که برای فيلم‌های بسياری موسيقی ساخته که از ميان آنها داستان بی‌پايان، فلش دنس، آمريکن ژيگولو، مردم گربه‌ای، و صورت‌زخمی از همه مشهورترند. به علاوه او به خاطر موسيقی ميدنايت اکسپرس جايزه‌ی اسکار بهترين آهنگساز سال 1978 را به دست آورد. يکی از کارهای ماندگار جيورجيو، موسيقی‌ای است که در سال 1984 برای فيلم صامت متروپوليس، شاهکار فريتز لانگ، ساخت. يک موسيقی راک اندرول مدرن که با درونمايه‌ی صنعتی، فوتوريستی، و پيش‌گويانه‌ی فيلم کاملاً مطابق بود. به علاوه او ميان‌نويس‌های فيلم را به زيرنويس تبديل کرد و سرعت پخش آن را به 24 فريم رساند که باعث کوتاه‌تر شدن زمان فيلم نسبت به نسخه‌ی اصلی شد. موسيقی ميدنايت اکسپرس متشکل از چند قطعه‌ی سازی و آوازی است که همه‌ی آنها بر مبنای تم ميدنايت اکسپرس و با سينتی سايزر و گيتار اجرا شده‌اند، تمی که در زمان و نوع خود بسيار تازه و مدرن بود و بعدها الهام‌بخش گروه‌هايی مثل کی هولز (K-Holes) و اکستزی (Ecstasy) شد. قطعه‌ی Chase يا تعقيب، قطعه‌ی راک تکنو تند و پرهيجان است که در بسياری از برنامه‌های تلويزيونی و بازی‌های ويدئويی مثل گيم Grand Theft Auto پلی استيشن 2 از آن استفاده شده است. قطعه‌ی Istanbul Blues نام آهنگی است که بر اساس تم‌های بلوز ساخته شده و ديويد کسل آن را اجرا کرده است. صدای ديويد کسل طنين صدای بی‌بی‌کينگ، سلطان بلوز، را دارد. کريس بنت نيز آهنگی را بر اساس تم ميدنايت اکسپرس در اين فيلم اجرا می‌کند. صدای او نيز يادآور صدای دايانا راس است. بيشتر قطعات با درونمايه و ريتم فيلم هماهنگ‌اند اما قطعاتی مثل چرخ (Wheel) يا Cacaphoney که با آواز کر نيز همراهند با داستان و فضای فيلم تناسب چندانی ندارند و بيشتر مناسب تريلرهای ترسناک و علمی-تخيلی به نظر می‌رسند تا فيلمی رئاليستی درباره‌ی زندان‌های ترکيه. تم عشق زيباترين و ملايم‌ترين آهنگ در ميان آهنگ‌های اين فيلم هست که آن هم وارياسيون ديگری بر اساس تم اصلی موسيقی اين فيلم است.