پلیدی و پلشتی و بدجنسی و ذات بد یک ویژگی انسانیست که تا ۸۰ درصد از طریق تربیت و جامعه به او داده شده و اکتسابی است. و تنها ۲۰ درصد مربوط به نژاد، رنگ، قوم و قبیله است. بهمین سبب موجودات پلید و شیطان صفت و اهریمن پیشه را "با ویژگی‌های تقریبا مشابه" میتوان در تمامی دنیا و در همه گروه‌های انسانی یافت. پس از نقش تعیین کننده تربیت و جامعه، فاکتور اساسی دیگری که در پدید آمدن پلیدی وآدم پلشت موثر است و در صف نخست متهمین قرار میگیرد، "افراط و زیادی" در کردار و کار‌هاست. مثلا آدمی از سیری زیاد و گرسنگی زیاد ازحالت انسانی خارج و بموجودی هولناک تبدیل میگردد. امید زیاد افیون آدمیست و اورا تبدیل بموجود فلج و بیخاصیت و تماشاچی محض میکند. نامیدی زیاد راهیست بسوی خودکشی و مردم آزاری و ستم برخود و دیگران. عشق زیاد آدمی را ابله و نامردمی و بی احساسی بیش از حد هم آدمی را جنایتکار میسازد و الا آخر.
