سال‌های دهه ۶۰ میلادی تا همین اواخر دانشمندان! غربی دوران عزاداری و مراحل پذیرش مرگ عزیزی را برای آدمی بدین ترتیب تقسیم میکردند و می‌گفتند:
عزاداری پنج مرحله دارد:
۱- انکار - ابتدا شخص نمیتواند مرگ عزیز خود را بپذیرد و آنرا باور نمیتواند کرد.
۲- خشم - پس از آن دچار خشم شده و همواره دنبال انتقام جویی است.
۳- استیصال بیچاره‌گی - پس از مرحله خشم به یک دوره از بیچارگی و اینکه دیگر کاری نمیتواند بکند می‌رسد.
۴- ناامیدی و استیصال - سپس دچار نامیدی گشته و این مرحله او را سخت آزرده میسازد.
۵- پذیرش - و این آخرین مرحله عزاداری برای بازمانده است.
و این مراحل همواره بعنوان یک استاندارد در مورد آدمیان بکار برده میشد. تا اینکه اینجا خواندند که هر آدمی با همنوع خود در همه چی متفاوت است و همانطوری که دارای اثر انگشت منحصر بفرد است داری خواص روحی و در نتیجه واکنش‌های ویژه خود نیز میباشد و آدما گله نیستند و نمیتوان برای همه یک نسخه نوشت. و پس از اینکه اینرا از اینجا یاد گرفتند امروزه این ۵ مرحله ردّ گشته و دیگر استاندارد محسوب نمیگردد.
عزاداری پنج مرحله دارد:
۱- انکار - ابتدا شخص نمیتواند مرگ عزیز خود را بپذیرد و آنرا باور نمیتواند کرد.
۲- خشم - پس از آن دچار خشم شده و همواره دنبال انتقام جویی است.
۳- استیصال بیچاره‌گی - پس از مرحله خشم به یک دوره از بیچارگی و اینکه دیگر کاری نمیتواند بکند می‌رسد.
۴- ناامیدی و استیصال - سپس دچار نامیدی گشته و این مرحله او را سخت آزرده میسازد.
۵- پذیرش - و این آخرین مرحله عزاداری برای بازمانده است.
و این مراحل همواره بعنوان یک استاندارد در مورد آدمیان بکار برده میشد. تا اینکه اینجا خواندند که هر آدمی با همنوع خود در همه چی متفاوت است و همانطوری که دارای اثر انگشت منحصر بفرد است داری خواص روحی و در نتیجه واکنش‌های ویژه خود نیز میباشد و آدما گله نیستند و نمیتوان برای همه یک نسخه نوشت. و پس از اینکه اینرا از اینجا یاد گرفتند امروزه این ۵ مرحله ردّ گشته و دیگر استاندارد محسوب نمیگردد.
