اگر کسی بتواند زمانی که پلک‌هایش را می‌بندد، پشت پلک‌هایش را ببیند، حتما بمیزان و توانایی حافظه خود پی خواهد برد. برای من اینکار بسیار ساده است، و مطمئن هستم که بسیاری مانند من میتوانند اینکار را انجام دهند. ولی کم هستند کسانی که بتوانند آنچه که در مغزشان میگذرد را بر روی کاغذ آورده و آنها را بشکل مجسمه سازی، شعر، نقاشی، موسیقی، و و و بدید و نگاه دیگران بگذارند. و زمانی که کسی اینکار را که آنرا " هنر تخیلی و یا ورای حقیقت" مینامند، انجام میدهد، بسیار دیدنی است.
