بعد از این بیروی خوب یار نتوان زیستن

عاشقی دانی چه باشد؟ بی‌دل و جان زیستن
جان و دل برباختن، بروی جانان زیستن

سوختن درهجر وخوش بودن به امید وصال
ساختن با درد و پس با بوی درمان زیستن

تا کی از هجران جانان ناله و زاری کنم
از حیات خود بجانم، چند ازین سان زیستن

بس مرا از زندگانی مرگ کو تا جان دهم
مرگ خوشتر تا چنین با درد هجران زیستن

ای زجان خوشتر، بیا تا برتو افشانم روان
نزد تو مردن به از تو دور و حیران زیستن

برسر کویت چه خوش باشد ببوی وصل تو
در میان خاک وخون افتان و خیزان زیستن

ازخودم دور افگنی وانگاه گویی خوش بزی
بیدلان را مرگ باشد بیتو، ایجان زیستن

هان عراقی جان بجانان ده، گران جانی مکن
بعد از این بیروی خوب یار نتوان زیستن.

عراقی