فروردین ۳۱، ۱۳۹۵

ای خداوند من بکجا میروی؟


در گمانه زنی‌‌های آگاهان سیاسی، سرنوشت و آینده دو نوکر حلقه بگوش و جنایتکار غربی ها، ترکیه و عربستان بسیار شوم تخمین زده میشود. و تقریبا همگی‌ آنان بر این باورند که حداکثر در دو ده آینده دیگر نه از حکومت احمق‌ها در صحرا خبری خواهد بود و نه جرثمه فسادی به نام شبکه تروریستی ترکا در سرزمین اشغالی کردستان، موجودیت خواهد داشت، و هر دو میروند که دچار همان سرنوشتی گردند که پیش از آن اسلاف جنایتکار خود مانند قذافی و صدام ملعون، دچار گشتند.

در همین رابطه به تحلیلی از اسپوتینک نگاه می‌کنیم که هر چند تکراری است و سالهاست همین‌ها را اینجا بازگو کرده‌ایم ولی‌ از آنجا که ایمان دارم که تکرار موجب جا افتادن مطالب در مغز فراموشکاران خواهد شد و پسآر آن بسیار هم خوب هست ، پس یکبار دیگر همین مطالب تکراری را میخوانیم.



 

اسپوتینک می‌نویسد:
در خبرها آمده بود عربستان سعودی استان‌های همپیمان آمریکا را تهدید کرده در صورت افشای اسناد محرمانه‌ای که ارتباط‌اش با حملات ۱۱ سپتامبر را منعکس می کند این کشور ۷۵۰ ملیارد دلار اوراق قرضه خود در آمریکا را به فروش خواهد رساند.


این ادعا را روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز مطرح کرده و افزوده عادل الجبیر وزیر امور خارجه عربستان سعودی این تهدید را به گوش مسئولان آمریکایی رسانده.

هنوز مشخص نیست که این موضوع چقدر درست است اما طی چند روز گذشته هیچ تکذیبی نه از طرف مقامات آمریکایی و نه از طرف مقامات سعودی در این مورد نشنیدیم و این به معنای آن است که عربستان سعودی امروزه خود را آنقدر توانا می بیند که آمریکا را نیز تهدید کند.

چه این رفتار از روی اقتدار باشد چه از روی خودکامگی به هر حال چنین تهدیدی برای ابر قدرتی مانند آمریکا فقط تهدید نیست بلکه چالش است.

وقتی آمریکا وغرب در مقابل اشغال بحرین توسط عربستان واکنشی نشان ندادند و در مورد قتلعام مردم بیگناه یمن سکوت کردند و علیرغم اطلاعات موثق خود در مورد حمایت عربستان سعودی از گروه‌های سلفی جهادی تکفیری که بر اساس معیار غرب تروریست هستند چشم بستند باید توقع داشته باشند که روزی عربستان سعودی در قبال آنها نیز قد علم کند.

البته می توان گفت که واکنش نشان ندادن و سکوت کردن و چشم بستن هم بی‌دلیل نبوده، عربستان سعودی بهر حال نقشه‌ها و برنامه های آمریکا را پیاده می کرده و به این دلیل هم امروزه خود را محق می داند که نه فقط از کارهای خود شرمنده نباشد بلکه طلبکار هم باشد.

بله القاعده با پول عربستان سعودی القاعده شد اما طرح و نقشه آمریکایی بود و عربستان فقط مجری بود. عربستان هم پول گذاشت و هم نیرو در حالی که آمریکا و غرب هم پوشش سیاسی و رسانه‌ای جهانی‌ را فراهم کرد و هم تسلیحات. آیا فراموش کردید که در دهه‌های هشتاد و نود میلادی عکس اسامه بن لادن در روزنامه‌های آمریکا و دیگر کشورهای غربی به عنوان قهرمان مبارزه با روس‌ها منتشر می شد؟

تصور اینکه رفتار‌های منطقه‌ای عربستان سعودی از بطن تصمیمات مقامات عالیرتبه آن نشآت می گیرد اشتباه بزرگی است، در لیبی — بحرین — سوریه — عراق — یمن و… عربستان فقط مجری دستورات آمریکا بود و بس.

همین رفتار عربستان سعودی بر علیه ایران بدون حمایت ایالات متحده و غرب به هیچوجه امکان پذیر نمی باشد.

آمریکایی‌ها پس از برجام برای اینکه خود را خوب جلوه دهند عربستان سعودی را برای ایران علم کردند چون اگر اسرائیل جلو می آمد فضای جهان اسلام به سمت حمایت از ایران پیش می رفت اما با ورود عربستان به ماجرا و هزینه کردن بر اختلافات مذهبی مخصوصا شیعه و سنی امکان ایجاد تفرقه میان مسلمانان میسر می گردید.

بد نیست که سعودی‌ها توجه داشته باشند شاه ایران هم همین رفتار را نسبت به آمریکا داشت. صدام حسین هم با کارت سفید آمریکا به ایران و سپس به کویت حمله کرد و خود را طلبکار دانست وبه یکباره تلاش کرد بر علیه آمریکا قد علم کند. سران تعداد زیادی از دیگر کشورها که امروزه همه سرنگون شده اند هم همین رفتار‌ها را از خود نشان دادند. چرا دور برویم همین بن علی و مبارک و… همه غلامان حلقه به گوش آمریکا بودند ولی زمانی احساس قدرت کردند و نا فرمانی کردند.

اگر بخواهیم نام ببریم شاید بتوان نام صدها رهبر و ده‌ها کشور را آورد که همگی در لحظه‌ای احساس غرور کردند و در مقابل ارباب خود قد علم کردند و ارباب برای اینکه عبرتی بشوند برای دیگران آنها را به اشکال فجیعی نابود کرد.

این یک سنت طبیعی حتی در روستاها بوده حال چه رسد به اربابی که می خواهد جهان را بچرخاند.

طی چند دهه اخیر شاهد آن بودیم که آمریکا و کشورهای غربی می دانند نیاز ندارند که دست بکاری بزنند فقط کافی است چتر پوشش خود را از بالاسر دست نشاندگان خود بردارند و ملت‌ها خود تکلیف رهبران دست نشانده را مشخص می کنند.

پس بد نیست که رهبران این کشورها هم در مورد رفتار خود نسبت به ملت خود و ملت‌های منطقه توجه داشته باشند هم نسبت به رفتار خود با همسایگان چرا که در وقت مبادا این فقط همسایه‌ها هستند که می توانند به داد آنها برسند.