مرداد ۱۶، ۱۳۹۴

سازندگان کانال سوئز (ایرانیان ) در مراسم به سازی این کانال در مصر شرکت ندارند! چرا؟ چون مصری‌ها میدانند ، کسانی‌ که امروز بر ایران چنگ انداخته اند ایرانی‌ نیستند


امروز مراسم افتتاح کانل سوئز جدید در شهر بندری اسماعیلیه در مصر برگزارشد .
پروژه توسعه کانال سوئز که هزینه آن حدود ۸ میلیارد دلار تخمین زده می شود، از ماه اوت سال ۲۰۱۴ میلادی به دستور عبد الفتاح سیسی، به ظاهر رئیس جمهور مصر و در پنهان نوکر غرب آغاز شده و در چارچوب آن کانال جدیدی به طول ۷۲ کیلومتر به موازات کانال سوئز فعلی ساخته شده است. کار ساخت این کانال اواسط ماه ژوئه به اتمام رسیده و این پروژه آماده افتتاح اعلام شد.
کارشناسان مصری در آستانه افتتاح کانال سوئز جدید گزارشی منتشر کردند که حاکی است کانال جدید باعث کاهش هزینه انتقال نفت از منطقه خلیج پارس می شود. ( یعنی عاشق چشم و آبروی مصری نبودند که کانال برایش توسعه بدهند, مسئله باز کردن کانال جدیدی در جهت سرعت بخشیدن به چپاول و رساندن ثروت های منطقه به غربی هاست )
در این گزارش آمده است: "در پی راه اندازی کانال سوئز جدید هزینه انتقال نفت خام و مواد نفتی از عربستان سعودی، کویت، امارات متحده عربی، قطر و دیگر کشورهای خلیج پارس حد اقل ۲۵ درصد کاهش می یابد".
بعلاوه، کانال جدید ظرفیت آبراه فعلی را دو برابر خواهد کرد و آن را از ۴۹ تا ۹۷ کشتی در روز خواهد رساند. این امر باعث می شود که درآمد مصر در کمتر از ۱۰ سال تقریبا سه برابر شود.




داریوش یکم، شاهنشاه بزرگ هخامنشی هنگامی که می‌خواست بخش‌های باختری و خاوری شاهنشاهی خود را با یک راه آبی به هم بپیوندد، باید به آشکار کردن (کشف) راههای آبی و کشیدن نقشه آب‌های روی زمین دست می‌زد. از این روی به مهندسان نخبه پارسی فرمان داد با چند کشتی جنگی پارسی سراسر کرانه‌های دریایی شاهنشاهی را شناسایی کند و در این‌باره گزارش دهد. آنها از شهر گنداره –در خاور افغانستان امروزی- سفر خود را آغاز کرد. آنها رود کابل را در مسیرش به سوی خاور تا پیوستن به سند راندند و از آن پس بر روی سند، رو به جنوب، خود را به اقیانوس هند رساندند. آنها با رسیدن به اقیانوس هند، در حالی که به سوی باختر می‌راندند، کرانه‌های خلیج پارس تا «بندر کاریایی» در بنیشو (در نزدیکی خرمشهر کنونی) را بررسی کرد. آنها پس از این، دلیرانه آغاز به دور زدن دریایِ شبه جزیره عربستان امروزی کردند، تا پس از سی ماه به «سوئز» کنونی رسیدند. پارس‌ها گزارش‌های کار خود را پس از بازگشت از مصر به داریوش بزرگ دادند. و نقشه حفر کانال که رود نیل را به دریای سرخ وصل میکرد را کشیدند. و شروع به حفر و ساخت کانال کردند. کانال آنچنان بزرگ حفر و ساخته شد که کشتی‌‌های عظیم میتوانستند در آن رفت و آمد کنند.

 یعنی‌ کاری که انجامش برای علم و تکنولوژی جدید امروزی یک رویا برای مهندسین دنیاست، در آن روزگار یعنی‌ ۵۰۰۰ سال پیش توسط ایرانیان انجام پذیرفت. کانال سوئز آبراهه‌ای کشتی‌رو به طول ۱۶۶ کيلومتر است که دريای سرخ را به دريای مديترانه پيوند می‌دهد. کمترين پهنای اين کانال، ۵۵ متر و کمترين ژرفای آن ۱۲ متر است!!!!! این کانال آنچنان برای مصری‌ها حیاتی‌ است که اگر این کانال را ایرانیان نساخته بودند، شاید بدون اغراق، امروزه مصری وجود خارجی‌ نداشت. کانالی که قدمت و عمرش از اهرام مصر بیشتر است. و امروز به پاس این خدمت حتی یک ایرانی‌ در مراسم نبود. 

 در زمان شاهنشاهی داریوش یعنی‌ ۵۰۰۰ هزار سال پیش ایرانیان نقشه راه‌های ابی و دریا‌ها را به دقت کشیده و ترسیم کرده بودند. و با کشتی‌‌هایی‌ که بیشتر به شگفتی میماندند تا کشتی، سراسر کره زمین را گشته و اطلس کره زمین را ساخته و گرد بودن زمین را توسط اطلس به دید مردم گذاشته بودند. ( تو کتاب‌های کودکان ایرانی، به بچه‌های ما یاد دادند که ۳۰۰ سال پیش شخصی‌ به اسم گالیله گرد بودن زمین را کشف کرده است!!! و همین نشان میدهد که دانش غربی‌ها در مورد گرد بودن زمین به ۳۰۰ سال پیش برمیگردد، آنهم زمان که به کتب علمی‌ ایرانیان دست یافته و آنها را ترجمه کردند.)

داریوش بزرگ به دلیل اهمیت راه دریایی میان استان‌های امپراتوری ایران از جمله ، مصر، هند، خراسان، بالکان، عراق، سوریه، آفریقا، شرق اروپا ( در آن زمان تنها جنوب و شرق اروپا وجود داشت و نواحی شمالی و غربی خالی‌ از سکنه‌ بود) و کلا هفت نقطه آباد دنیا آن روزگار، یعنی‌ ۵۰۰۰ سال پیش، دستور ساخت راه‌های آبی‌ زیادی را صادر کرد که از آن جمله حفر کانال عظیم سوئز است که دریای سرخ و دریای مدیترانه را از راه نیل بهم متصل میکرد تا کشتی‌های ایرانی بتوانند براحتی در آنها رفت و آمد کنند . سرپرستی ساخت این آبراه را مهندس «ارتاخه» از مهندسان ایرانی امپراتوری شگفت انگیز هخامنشی به عهده داشت . بعد‌ها بر طبق معمول ، که همه چیز ایرانی‌‌ها بنام فرنسوی‌ها ثبت شده، یک گله فرانسوی که تا ۳۰۰ سال پیش تو لجن زندگی‌ میکردند، و حتی بلد نبودن خوراک بخورند و ماند حیوان سرشان را در کاسه خوراک فرو می‌بردند، گفتن که بله یکی‌ از ما به نام " مون فردیناند اوسپس" در سال ۱۸۶۹ این آبراه را تقویت کرد و بازسازی نمود!

داریوش لوحه‌ای سنگی با خطوط پارسی، عیلامی، بابلی و مصری داد کندند تا ساخت شگفت انگیز کانال سوئز را ثبت جاودان نماید و آن را به یادمان گذاشت:

منم داریوش، شاه شاهان، شاه گیتی‌، شاه‌ کشورهایی که تمام نژادها در آن مسکون است. شاه این سرزمین بزرگ تا آن جایی‌ که خشکی وجود دارد، پسر ویشتاسب هخامنشی... من پارسی هستم و به همراهی پارسیان مصر را اینگونه آباد کردم ، امر کردم این کانال را بکنند. از پی‌رو ( نیل) که از مصر جاری است تا دریایی که پارس‌ها بدان روند. این آبراه کنده شد تا کشتی‌ها از مصر بوسیله این کانال بسوی آب‌های آزاد بسوی سرزمین‌های دیگر و بسوی قلب ایران، سرزمین پارس ها، روانه شدند چنان‌که اراده من بود.