چه کسی کشت مرا ؟
همه با آینه گفتم آری
همه با آینه گفتم که خموشانه مرا می پایید
گفتم: ای آینه با من تو بگو
چه کسی بال خیالم را چید ؟
چه کسی صندوق جادویی بی‌اندیشه من غارت کرد ؟
چه کسی خرمن رویایی گلهای مرا داد به باد ؟
سرانگشت بر آینه نهادم پرسان
چه کس آخر چه کسی کشت مرا
که نه دستی به مدد از سوی یاری برخاست
نه کسی را خبری شد نه هیاهویی در شهر افتاد ؟
اینه اشک بر دیده به تاریکی آغاز غروب
بی صدا بر دلم انگشت نهاد.
سیاوش کسرایی
