سایت اسپوتینگ برای اینکه تحریمها را کاغذ پاره ندانیم مینویسد: در تهران مطمئنند که پس از اول جولای سرمایه گذاران خارجی به سوی کشور سرازیر می شوند !
تو گوئی کشور اشغال شده توسط یک گله ترک و عرب ، موقعیتی برای پیش رفت پیدا میکند!! پیش رفت مال ترکیه، سوریه، عراق ، لبنان و فلسطین است که با دزدی پول بیتالمال ایرانی خراب آبادهای جنگ زدهشان آبادتر از ایران است و با پول ایرانی آنجا را تبدیل به بهشت کردند! یک مشت عرب در زمان احمدی نژاد هر چه بود میبردند کشورهای عربی، یک گله ترک خر خائن همه کاره هم امروزه چه هست میفرستند ترکیه!! ایرانی هم سماق بمیکد تا جانش درآید.
سایت اسپوتینگ مینویسد:
در تهران مطمئنند که پس از اول جولای یعنی بعد از بستن قرارداد نهایی همه جانبه مربوط به مشکل هستهای ایران و لغو تحریمهای علیه ایران، سرمایه گذاران خارجی به سوی کشور سرازیر می شوند. این سرمایه گذاران در وهله ی اول در رشتههای نفتی و پتروشیمی خواهند بود. رشد فعالیت بانکهای خارجی پس از توافق سیاسی دوم آوریل در لوزان گویای آن است. در بازسازی پس از تحریم اقتصاد چه تاثیری خواهد داشت ؟ ولادیمیر ساژین تحلیل گر سیاسی و خاور شناس در این زمینه می گوید:
در واقع متقاضیان برای کار کردن در ایران پس از لغو تحریمها بیشتر می شوند. و این امر قابل درک است. ایران از رژیم تحریمها خارج شده و به بازار بین المللی مالی و تجاری وارد می شود ، و لقمه ی خوشمزهای برای شرکتهای بزرگ و کوچک کل جهان فراهم می کند. یکی از منابع عظیم هیدروکربنها در جهان ، زیرساختهای صنعتی امروزی ، موضع جغرافیایی سودمند در چهارراه مسیر تجاری شمالجنوب ، غرب شرق و مهم تر از همه ۸۰ میلیون جمعیتی که تحصیل کرده و واجد شرایطند توجه کارفرمایان را از سرتاسر جهان به خود جلب می کند.
ساژین ادامه می دهد ، برکسی پوشیده نیست که برای بازسازی و توسعه ی آینده ی اقتصاد ایرانی که از تحریمها آسیب دیده است سرمایه گذاران خارجی بزرگ و عمده و تکنولوژیهای امروزی و جدید لازمند. در وهله ی اول در زمینه نفت و پتروشیمی است که بودجه ی ایران را تشکیل می دهد.
بر اساس شرایط توافق ژنو امضاء شده با دول جهانی در نوامبر سال ۲۰۱۳، صادرات نفت ایران به میزان یک میلیون بشکه در روز محدود شد. اگراز شدت تمامی تحریمها کم شود ، صادرات ممکن است به میزان مشخصی افزایش یافته و متعاقبا درآمدها رشد داشته باشند.
بر اساس اسناد بانک دویچه آلمان ، حجم استخراج نفت در ایران ممکن است تقریبا ۴۰۰ هزار بشکه درروز تا اواسط سال ۲۰۱۶ و در آینده ی میان مدت تا سال ۲۰۲۰ به ۴۰۰ هزار بشکه افزایش یابد. در عین حال این مسئله به اوضاع نفت ربط دارد که به گفته ی عباس شعری مقدم ، مدیر عامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ایران برای حذف عقب ماندگی این رشته به سرمایه گذاری هایی به میزان هشت میلیار دلار در سال نیازمندند.
ساژین می گوید در عین حال تمامی سرمایه گذاریها در اقتصاد ایران ، تمامی معاهدههای اقتصادی — تجاری عمده تنها در صورت لغو تحریمهای بانکی علیه ایران و بازگشت این کشور به سیستم بین بانکی بین المللی انتقال اطلاعات و انجام پرداخت ها — SWIFTممکن است.
ساژین ادامه می دهد: یادآوری می کنیم که در سالهای سخت دوره ی تحریمهای ایرانی (۲۰۱۲-۲۰۱۳) بسیاری از بانکهای خارجی ، شرکتها و کمپانیها از تجارت در ایران ، سرمایه گذاری پروژههای مشترک و هزینه کردن در اقتصاد ایران امتناع کردند. بانکهای بزرگ روسیه (اسبربانک و VTB)در ارتباط با تحریمهای ضد ایرانی نیز از ایران خارج شدند. بنابراین ایران از سیستم SWIFTخارج شد. این امر، شرایط بسیار دشواری را در اقتصاد و از جمله در ارتباطات اقتصادی ایرانی و روسیه ایجاد کرد.
لازم به ذکر است که بلافاصله پس از امضای توافق سیاسی دوم آوریل در لوزان در رابطه با حل مشکل هستهای ایران بین گروه ۵+۱ و ایران ، بانکهای ایرانی و اروپایی و سازمانهای اعتباری مذاکراتی در خصوص از سرگیری عملیاتهای مالی بین المللی آغاز کردند. معاون مدیر کل بانک ملی ایران غلام رضا پناهی اخیرا این مطلب را اطلاع داد.
همزمان SWIFTمذاکراتی را با ایران در خصوص از سرگیری خدمات خود در جمهوری اسلامی و اتصال سرویس خود به سازمانهای اعتباری ملی انجام می دهد. درواقع SWIFTقصد دارد به این کشور بازگردد. این خبر مهمی است که بدون شک شاخه ی جدید جذب تجار بین المللی به ایران را فراهم می آورد. چرا که SWIFTسیستم گردش خون سازمان جهانی تجارت و اقتصاد است.
ضمنا روسیه در ارتباطات بانکی خود ، رقبای اروپایی خود را مشخص کرده است. بانکهای مرکزی روسیه و ایران در ماه مارس در مسکو یادداشت تفاهم مربوط به ارتباط متقابل در زمینه بانکی را امضاء کردند. این سند، نظارت بر عملیاتهای مالی بانکهای دو کشور را از جانب هر یک از تنظیم کنندهها بررسی می کند. این سند مهمی است که برای ساده سازی و تشدید عملی شدن توافقهای فراوان امضاء شده ی بین ایران و روسیه در سالهای ۲۰۱۴-۲۰۱۵ تالیف شده است.
ولادیمیر ساژین خاتمه می دهد: بنابراین حتی توافق اولیه ی لوزان و قرارداد همه جانبهای که هنوز تنظیم نشده است ، سیستم مالی جهانی را به جنبش واداشته و زمینه سازی برای ساخت ارتباطات مالی و اقتصادی تنگاتنگ در ایران بعد از تحریمها را آغاز کرده است.
منبع : سایت به ظاهر روسی اسپوتینگ