پیام نوروزی شاهزاده ایران، این یادگار مردان بزرگ ایران زمین و خاندان پر افتخار پهلوی به مناسبت نوروز .... پاینده ایران

هم‌میهنانم،

نوروز دل‌انگیز، جشن باستانی هزاران ساله ایرانیان و فرارسیدن بهاری دیگر را به شما و همه ملت‌های جهان شادباش می‌گویم. سال نو بر شما بانوان، جوانان، نوجوانان و کودکان آینده‌ساز ایران، که باوجود تمامی کم‌وکاست‌ها، با نوآفرینی‌های چشمگیر خود، نام ایران و ایرانی را در جهان پرآوازه و سربلند کرده‌اید، خجسته باد.

نوروز کهن‌ترین جشن گیتی، زبان مشترک مردمان ایرانشهر و ره‌آورد رشته پیوند ملت‌ها برای دوستی و‌ سازش جهانی است.

شادباشی ویژه می‌گویم، به مادران و پدران سوگوار، به جانبازان جنگی که جسم و روح خود را سخاوتمندانه برای حفظ تمامیت میهن فدا کردند، به پناه‌جویان، به زندانیان سیاسی ـ عقیدتی و بستگانشان و به آن‌ها که در بستر بیماری هستند. عیدی کودکان خیابانی و بی‌سرپرست و نیازمندان را فراموش نکنیم.

هم‌میهنانم، تندرستی و شادی را برای همه شما در سراسر گیتی آرزومندم.

نوروز به چَم زندگی، عشق و پیام امید برای سالی دگر است. دم تحویل، مرز بین پایان سالی که گذشت و شروع سالی دگر، با هزاران آرزو و امید، برای آینده‌ای بهتر و روشن، به پیشواز بهار می‌رویم و فرارسیدن سال نو را خوش‌آمد می‌گوییم.

در این دوران بحرانی که جایگاه زیست‌بوم ایران دستخوش خطری جدی و اندوه‌بار است، بسی جای تأسف است که به سبب بی‌درایتی و اعمال توسعه ناپایدار از سوی حکومت جمهوری اسلامی در مدیریت آب، بیشتر زیستگاه‌های آبی طبیعی و انسانی ساخت، رو به خشکی هستند. جنگل‌ها، مراتع و حیات‌وحش درخطر نابودی است.

با هجوم ریز گردها، آلودگی روزافزون خاک و هوا، قطع بی‌رویه‌ی درختان، شاهد شتاب بیابان‌زایی نفس‌گیر و رکود در کشاورزی هستیم. نخلستان‌های دامان زاگرس تا کرانه‌های خلیج‌فارس که شش هزار سال با تاریخ کهن ما همراه بوده را امروز نخلستان‌های سوخته می‌نامند.

گونه‌های بومی هرمزگان، و سیستان و بلوچستان که پاسدار خاک وطن بوده‌اند، محکوم‌به نابودی هستند. و هجوم ریز گردها، نفس خوزستان را بند آورده است. خشکیدن دریاچه ارومیه، زاینده‌رود، گاوخونی، نابودی دریاچه پریشان، و کم‌آبی کارون، کابوسی برای زیست‌بوم ایرانمان است.

نگذاریم بام ایران، چهارمحال بختیاری ـ سرزمین آب‌ها ـ به دلیل برداشت‌های بی‌رویه از منابع آب‌های زیرزمینی دیگر نقاط کشور، بی‌آب شود. پوشش گیاهی در آیین کهن ما ایرانیان، سرچشمه برکت بوده است. نگذاریم سفره کرانه‌های گیلان، مازندران و گلستان بی‌نان، و مسیر سبز ساحل دریای خزر بی‌رنگ شود.

شوربختانه، منابع طبیعی کشورمان، در این سی‌وشش سال، به سبب روحیه سودا گرایی، و بی‌تفاوتی قدرت داران نظام جمهوری اسلامی، رو به تخریب و فنا رفته است. این نابودکنندگان مرزوبوم کشورمان با هزینه کردن سرمایه‌های مردم ایران در لبنان، عراق، سوریه و یمن، سرمایه‌های آیندگان را بر باد می‌دهند.

هم‌میهنانم،

زیست‌بوم کشورمان رو به خاموشی است. بیاییم امسال را سال پیکار ملی برای نجات زیست‌بوم ایران بنامیم. چنانچه از ایران، بام و بومی باقی نماند، دیگر خانه‌ای نخواهیم داشت تا نوای ـ ای ایران ـ ای مرز پرگهر ـ را باهم بسراییم.

در سال پیش روی، بااراده ملی، برای نجات زیست‌بوم ایران، کوشا باشیم. یگانه راه ایجاد زمینه‌های رشد اقتصادی، توسعه پایدار و فراهم آوردن رفاه و امنیت برای هر شهروند ایرانی، با استفاده درست و کارساز از منابع طبیعی و انسانی است. نگهداری و پاسداری از منابع طبیعی کشورمان، نقش ملی یکایک شهروندان ایرانی در برابر نسل‌های آینده است.

باوجود نابسامانی‌های بسیار که سهم ملت و کشورمان شده است، بیش از هرزمانی لازم است که همه ما ایرانیان، به جنبش‌های مدنی در پاسداری از زیست‌بوم و منابع طبیعی ایرانمان بپیوندیم، و با همه نیرو، برای نجات ایران، تلاش کنیم.

زمان انتخاب فرارسیدهاست: یا جدا از هم‌بار خشک‌سالی ایران، فقر و فلاکت را به دوش خواهیم کشید، و یا، دست در دست هم، کشوری سرشار از آرامش، نشاط، امنیت و رفاه برای هر شهروند ایرانی خواهیم ساخت.

هرروزتان نوروز، نوروزتان پیروز

پاینده ایران