فروردین ۰۱، ۱۳۹۴

پیام نوروزی پرزیدنت اوباما به مناسبت آغاز سال نو ایرانی‌، سال ۱۳۹۴



باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا در پیامی دوستانه، نوروز باستانی را به ملت ایران و تمامی ملتهایی که بر اساس فرهنگ علمی‌، زیبا و شگفت انگیز ایرانی‌، نوروز را جشن میگیرند، شادباش گفت. و با ملت بزرگ ایران بطور مستقیم سخن گفته و خواستار همکاری دو ملت در همه زمینه‌ها شد.


گزیده هایی از پیام: برای هزاران سال، نوروز زمانی بوده است برای جمع شدن در کنار خانواده و دوستان و به استقبال بهاری نو و سالی نو رفتن. هفته پیش همسر من میشل کمک کرد تا در اینجا نوروز را جشن بگیریم. این جشن بزرگداشتی بود برای فرهنگهای گوناگون، غذا، موسیقی و دوستی جوامع مهاجری که هر روزه خدمات فوق العاده‌ای در ایالات متحده ارائه می کنند.

مایلم از این فرصت استفاده کنم تا بار دیگر مستقیما با مردم و رهبران ایران سخن بگویم. در حالی که دور سفره هفت سین جمع می شوید، از تهران تا شیراز تا تبریز، از سواحل دریای خزر تا کرانه‌های خلیج پارس ، شما برای موهبتهایتان سپاسگزار ایزد یکتا هستید و به آینده نگاه می کنید.

امسال ما بهترین فرصت را در چندین دهه برای دنبال کردن آینده‌ای متفاوت میان دو کشورمان داریم. کمی بیش از یک سال پیش، ما به تفاهمی ابتدایی در مورد برنامه اتمی ایران رسیدیم. و هر دو طرف به تعهداتشان پایبند بوده اند. ایران پیشروی در برنامه اتمی‌اش را متوقف کرده است و حتی در برخی بخشها به عقب بازگردانده است. جامعه جهانی، از جمله ایالات متحده، برخی تسهیلات از تحریمها را برای ایران فراهم کرده است. اکنون دیپلماتها و دانشمندهایمان درحال گفتگو هستند با امید به یافتن راه حلی جامع که نگرانیهای دنیا را از برنامه اتمی ایران برطرف کند.

روزها و هفته‌های پیش رو حیاتی خواهند بود. گفتگوهای ما پیشرفت داشته اند، اما فاصله‌ها باقی هستند. و افرادی هستند، در هردوکشور ما و فراتر از آنها، که مخالف راه حل دیپلماتیک هستند. پیام من به شما، مردم ایران، این است که ما باید با هم برای آینده‌ای که در پی آن هستیم پافشاری کنیم.

همانطور که بارها گفته ام، باور دارم که کشورهای ما باید بتوانند این موضوع را با دیپلماسی و به طور صلح آمیز حل کنند. من معتقدم کشورهای ما فرصتی تاریخی دارند تا این موضوع را به طور مسالمت آمیز حل کنند – فرصتی که نباید آن را از دست بدهیم. به قول حافظ، " نو بهار است در آن کوش که خوشدل باشی، که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی ".

برای دهه‌ها کشورهای ما با سوء تفاهم و ترس از هم جدا بوده اند. اکنون نوبهار است. ما فرصتی داریم، فرصتی تا پیشرفتی کنیم که به هر دو کشور و به دنیا برای سالیان متمادی در پیش سود برساند. اکنون این بر عهده همه ماست، ایرانیان و آمریکایی‌ها ، که این زمان و فرصتهایی را که می توانند شکوفا شوند در این فصل نو دریابیم.