دو سال پیش یک درخت به توی باغچه‌ام بین دو درخت کاج قدیمی کوتاه شده کاشتم. در همان سال اول و در ابتدای زمستان وقتی درخت نوجوان خواب رفت، پایِ آن مقداری سرگین اسب ( از پهن گاو هم می‌شه استفاده کرد) قرار دادم. بهار اول، درخت شکوفه‌های بهشتی داد، نه زیاد ولی همان چند شاخه که شکوفه‌های صورتی کمرنگ ، آنها را پوشاندند، از زیبایی به بهشت شبیه بودند، بسی بسیار زیبا ، و سپس تمامی شکوفه‌ها تبدیل به به‌های نو شدند ،
و در اولین پاییز حضور درخت در باغچه، از شادی دیدن ۱۵ به بزرگ خوشرنگ که بوی‌شان مست میکرد، در پوست نمی‌گنجیدم. پس به تلافی هر خوراکی که پختم، یک به هم به آن اضافه کردم، از خورش قیمه گرفته تا قورمه‌سبزی و مربای به و دیگر پخت و پز ها. و خدا میدونه که تمامی خوراکی‌ها مزه‌ای اصیل و بسیار خوشمزه تر یافتند. امروز که دستور یک خوراک با به را دیدم، بد ندیدم این چند جمله از تجربه شخصی خودم را بنویسم و اکیدا توصیه کنم از به بیشتر در خوراکی‌هایتان استفاده کنید، چرا که به یک میوه عجیب و کمیاب و بسیار مفیدتر از سیب است. بومی و مخصوص ایرانی هاست و طبق معمول، به ایران را هیچ کجای دنیا نمیتوان پیدا کرد و پرورش داد هر چند هزاران طرفند صورت داده شود.
در ایران خوراکی که با به پخته میشود و بسیار معروف است، تاس کباب نامیده میشود، و آنچنان خوشمزه است که بینظیر مینماید.
در زیر دستور خورش به در سایت آشپزی داده شده. به نظر خوشمزه میاد ، به هر حال به امتحانش می‌ارزه.
خورش با به
مواد لازم:
گوشت بدون استخوان ۷۵۰ گرم
به ۱ کیلوگرم
پیاز سرخ شده ۴ قاشق سوپخوری
روغن ۱۵۰ گرم
شکر (در صورت تمایل) ۲ قاشق سوپخوری
آبلیمو نصف فنجان کوچک
گوجه فرنگی یا رب
زعفران ساییده یک قاشق مرباخوری
نمک و فلفل
طرز تهیه:
گوشت را قیمه ای خرد می کنیم سپس آن را کوبید و با پیاز سرخ می نماییم. آب به مقدار کافی درون قابلمه ریخته و می گذاریم گوشت بپزد.
پوست به را گرفته و به چهار قسمت می نماییم تخم به ها را جدا نموده و به شکل سیب زمینی قیمه به را خلالی کرده درون روغن سرخ نموده داخل قابلمه گوشت می ریزیم.
در مرحله پایانی طبخ خورش به شکر - آبلیمو و زعفران را اضافه کرده و بگذارید خورش به جا بیافتد. دقت نمایید خورش آنقدر نپزد که به ها له شود و بعد از کشیدن خورش خلال های به فرم و شکل خود را حفظ نماید.خورش را با چلو میل نمایید.
