روزنامه لبنانی الاخبار در مطلبی نوشت: حضور افرادی مانند نخست وزیر اسرائیل و احمد داوود اوغلو نخست وزیر ترکیه ( و محمود عباس رهبر گروه تروریستی حماس ) در کنار راه پیمایی کنندگان در پاریس برای اعلام مخالفت با اقدامات تروریستی، این سوال را در اذهان ایجاد می کند که چرا " بندر بن سلطان " ، " ابو بکر البغدادی " ، " ابومحمد الجولانی " و " زهران علّوش " دراین راه پیمایی حضور ندارند؟!
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبری العالم، روزنامه الاخبار لبنان در مطلبی به قلم "ناهض حتر" تأکید کرد:
برگزاری راه پیمایی در پاریس با وجود حضور سران و رهبران تروریست مانند فرانسوا اولاند رئیس جمهوری فرانسه درصدر راه پیمایان در پاریس، صحنه‌ای کاریکاتوری را ترسیم کرد.
اولاند با اصرار، سیاست‌های نیکولا سارکوزی رئیس جمهوری قبلی فرانسه را مبنی بر استفاده از گروه‌های تروریستی – تکفیری برای دستیابی به اهداف و آرمان‌های خود در زنده کردن استعمار فرانسه در سوریه دنبال کرد؛ سازمان اطلاعات فرانسه از سال ۲۰۱۱ همه توان خود را برای تجهیز مخالفان سوریه مرتبط با این سازمان به کار گرفته و دراین راه هزینه‌های بسیاری صرف کرده و به قاچاق سلاح برای تروریستها و حمایت مالی و رسانه‌ای از گروه‌های مسلح در سوریه اقدام کرده است و به طور علنی با ممانعت از سفر تروریست‌های فرانسوی به ترکیه و سپس سوریه مخالفت کرده است ، زیرا به ادعای وی ، " پاریس نمی تواند شهروندان خود را از مشارکت از مبارزه در راه آزادی منع کند"!!
علیرغم همه تحولات حتی در مواضع آمریکا و اروپا، پاریس همچنان به هدف خود مبنی بر سرنگون کردن نظام سوریه به هر قیمتی پایبند است؛ و درنتیجه می بینیم فرانسوی‌ها هم خواه ناخواه باید با تروریسمی که حکامشان از آن حمایت کرده اند، مواجه شوند.
فرانسه در لیبی هم نقشی فعالتر و مسموم تر ایفا کرد؛ " برنار هنری لوی " متفکر صهیونیست فرانسوی، لیبی را فرصت و شانسی برای فرانسه دانست و به سارکوزی گفت که " این شانس فرانسه است".
دراین حال ، " عزمی بشاره " اندیشمند عرب هم از دخالت قطر برای سرنگونی معمر قذافی در لیبی متحیر ماند.
فراموش نکنید که " احمد داوود اوغلو " اندیشمند ترکیه ای (!) و پیمان ناتو به فرماندهی پشت پرده آمریکا " حملات دموکراتیک فراگیر" را در لیبی آغاز کردند؛ هواپیماها درآسمان و تروریستها در زمین برای ریختن خون لیبیایی‌ها وارد عمل شدند و این کشور را ویران کردند و گذاشتند که طعمه جنگ تروریستها شود و یک سوم از مردم این کشور آواره شوند؛ و این درشرایطی بود که فرانسه پیشنهاد دخالت نظامی را مطرح کرد و به جنگجویان وعده داد کسانی را که بر چاه‌های نفت سلطه پیدا کنند ، به رسمیت خواهد شناخت.
بیش از این نمی خواهیم به بیان گذشته طولانی استعماری فرانسه با همه جنایت‌هایش بپردازیم ، دراینجا نقش فرانسه در چهار سال اخیر و درجریان تحولات انقلاب‌های کشورهای عربی را بررسی می کنیم که به عنوان یک دولت تروریست ظاهر شده است ، صحبت فقط از تروریسم دولتی نیست زیرا از کشوری سخن می گوییم که از تروریستها به عنوان ابزاری در سیاست خارجی خود استفاده کرده است و اکنون این تروریستها به سراغ این کشور آمده اند و این مساله نیازمند همبستگی جهانی با یکی از عاملان ایجاد وحشی‌های تروریست است!!
فرانسه ، واقعاً نیازمند ترحم است ؛ زیرا همه توطئه‌ها ، دخالت‌ها و جنایت‌ها و بهایی که بابت سیاست‌های وحشیانه خود می پردازد ، این کشور را از وضعیت حقیر خود به عنوان یک کشور درجه دوم خارج نخواهد کرد و درنهایت ، آمریکا با قدرت‌ها و توان خود می آید تا نتایج اقدامات و سیاست‌های هم پیمانان کوچک خود مانند فرانسه ، ترکیه و عربستان و غیره را بپردازد.
حتی بنیامین نتانیاهو هم به فرانسه آمده است تا نتیجه سیاست‌های خود را مشاهده کند، او می خواهد اولاند ، فرانسه را برای شهروندان یهودی فرانسه ناامن جلوه دهد تا دیگر هیچ جای امنی در دنیا برای یهودیان جز اراضی اشغالی فلسطین نماند؛ اولاند مخالفت می کند ولی نمی دانیم نظر "برنار لوی" یهودی فرانسوی چیست!
اما صدها تروریستی که آنها را به سوریه فرستاده است، بازخواهند گشت و برای خدمت به هم پیمان اسرائیلی خود ، تن یهودیان فرانسه را خواهند لرزاند ، این اقدامی است که دست کم اعضای " جبهه النصره که به علت دریافت اطلاعات و حمایت تسلیحاتی و درمان مجروحان خود خیلی مدیون تل آویو هستند، انجام خواهند داد.
" أبو محمد الجولانی " سرکرده جبهه النصره طی تعامل با اسرائیل و مبارزه با داعش ، ثابت کرد که " فرد میانه رو"ی ائتلاف مخالفان سوری، نیز چنین چیزی را شهادت می دهد، اما قطعنامه اشتباه سازمان ملل درخصوص تروریستی خواندن " جبهه النصره " مانع از حضور الجولانی در راه پیمایی میلیونی پاریس شد ، اما عربستان باید " زهران علّوش" مرد مبارزه با تروریسم خود یا "بندر بن سلطان" را به پاریس می فرستاد تا جمع حاضران در این راه پیمایی کامل شود !
مهم این است که "داعش" در راه پیمایی پاریس حضور داشت؛ درست است که شخص " ابوبکر بغدادی " (سرکرده داعش) دراین راه پیمایی شرکت نکرد، اما شاخه سیاسی داعش یعنی "احمد داوود اوغلو" نخست وزیر ترکیه دراین راه پیمایی حضور داشت؛ آیا میان دو شاخه داعش اختلافی وجود دارد است یا این فقط تقسیم وظیفه و نقش است ؟
جواب این سوال را روز ۱۸ فوریه آتی و زمانی متوجه می شویم که آمریکایی‌ها نشست بین المللی مبارزه با تروریسم را برگزار می کنند، در آن نشست معلوم خواهد شد که آیا "جان مکین" – دوست البغدادی – درصدر شرکت کنندگان دراین نشست خواهد بود یا نه و آن هنگام به واقعیت پی خواهیم برد.
دولتهای غربی به پایین‌ترین حد فرومایگی در تاریخ خود رسیده اند؛ ناتوانی آنها از ورود به جنگ موجب شده است که آنان با تکفیری‌ها و تروریستها هم پیمان شوند؛ چرا که این تروریستها قوی‌ترین و ارزانترین سلاحی است که غربی‌ها می توانند با آنها کشورهای نافرمان عربی و غیر عربی منطقه را ویران کنند؛ اما آیا فرانسوی‌ها و غربی‌ها انتظار دارند که در امان بمانند ؟!