روش‌های مقابله با انواع گازهای اشک آور
شناخت گازهای ضد شورش و راه مقابله با آنها:
گاز اشک آور:
این نوع گاز به دلیل تأثیرگذاری بر روی سیستم بینایی به گاز اشک آور مشهور هستند. شباهت این گاز به دود غلیظ و بویی شبیه به گازوئیل سوخته دارد.
انتشار این گاز باعث سوزش شدید چشم و اخلال در سیستم بینایی می باشد . باعث سوزش گلو می شود ولی بر روی پوست بدن تأثیری ندارد.
راه مقابله:
استفاده از ماسک ( آموزش ساخت ماسک در ادامه می آید(
آتش تأثیرپذیری آن را کم میکند
دود سیگار نیز تا حدودی می تواند اثر این گاز را کمتر کند
در صورت مواجه و برخورد با این گاز ، شستن صورت میتواند باعٍث تسکین آن گردد.
گاز فلفل یا سوزش آور:
استشمام این گاز باعث اخلال در سیستم تنفسی می شود. سوزش موضعی پوست را به همراه دارد و معمولأ بوی فلفل قرمز از نشانه‌های آن است.
به هیچ عنوان بعد از بر خورد با گاز فلفل به هیچ عنوان آب به صورت نزنید چون به سرعت ورم کرده و حالت تاولی میشود.
راه مقابله:
استفاده از ماسک
در صورت استشمام به هیچ عنوان از آب جهت تسکین ان استفاده نکنید زیرا باعث سوزش بیشتر و تأثیرپذیری حداکثری آن می شود.
تنها راه کم کردن اثر آن استشمام هوا خشک خنک می باشد که فراهم کردن چنین شرایطی دشوار است.
پس سعی کنید نفس خود را حبس کرده و بلافاصله از محل آلوده دور شوید.
در صورت استشمام این گاز ، گذشت زمان و تنفس هوای تازه باعث کم شدن اثر سوزش خواهد شد.
گاز تهوع آور:
این گاز قدرتمندترین گاز پلیس ضدشورش است.
استشمام این گاز باعث اخلال در سیستم گوارشی و استفراغ پی در پی می شود بطوریکه آب بدن کاهش می یابد و باعث بیهوشی می گردد.
راه مقابله:
پیشگیری از تنفس آن است
از ماسک استفاده شود ، تنفس را حبس کرده و سریعأ محل آلوده را ترک کنید.
در صورت استشمام ، به هیچ عنوان به فرد مذکور آب ندهید و سریعأ وی را به نزدیکترین درمانگاه هدایت کنید.
ساده‌ترین راه ساختن ماسک:
جهت ساخت ماسک‌های ساده ابتدا مقداری گرد ذغال چوب را در یک کیسه پارچه‌ای مرطوب و یا وسط یک دستمال پارچه‌ای مرطوب شده بریزید و جلوی بینی و دهان خود قرار دهید.
می توانید کیسه‌های پارچه‌ای ۱۰ در ۱۵ سانتیمتر را قبلأ دوخته و آماده کنید.
به محض نیاز ، کیسه را سریعأ مرطوب کرده و گده ذغال چوب را در آن بریزید و جلوی دهان و بینی خود قرار دهید.
این ماسک اثر گازها را تا حدود بسیار زیادی کاهش میدهد.
اخطار: هرگز از پارچه خشک و ذغال استفاده نکنید.
مقابله با نیروهای نظامی و انتظامی:
مقابله با موتور سواران:
جهت مقابله با موتور سواران مقداری گازوئیل را بر روی آسفالت و یا محل عبور موتور سیکلت‌ها بریزید. این عمل باعث لیز خوردن لاستیک موتورسیکلت گشته و واژگون میگردد.
پس در ظروف کوچک همانند ظروف نوشابه‌های ۳۰۰ سی سی و ... گازوئیل کرده و به همراه داشته باشید.
مقابله با زنجیر:
فرار از کسی که با زنجیر به طرف شما حمله ور شده است بزرگترین اشتباه است زیرا با این عمل فقط به فرد حمله کننده امکان بهترین موقعیت را خواهد داد. بهترین راه برای مقابله حرکت به سمت مهاجم و قرار دادن هر دو دست در جلوی صورت به عنوان سپر می باشد. پس سریعأ دستان خودرا رو به آسمان کرده و جلوی صورت خود بگیرید و به سمت فرد مهاجم حرکت کنید تا جلو ضربه‌های او را بگیرید.
پس از اولین ضربه شما ۳ ثانیه وقت دارید که به مهاجم ضربه بزنید و یا زنجیر را از دست او خارج کنید. بهترین راه ضربه زدن به بالای بینی فرد مهاجم ، ضربه زدن به بیضه‌ها و یا ضربه مشت به انتهای قفسه سینه (پرده دیافراگم) می باشد. یک ضربه به این نواحی فرد مذکور را از پای در می آورد.
مقابله با باتوم:
جهت مقابله به باتوم ابتدا ۵ تا ۱۰ قدم از فرد حمله کننده دور شوید . در این حالت مهاجم شما را تعقیب خواهد کرد. پس از طی مسافت ذکر شده بلافاصله تغییر جهت دهید و به سمت وی حمله ور شوید. سعی کنید مچ دست مهاجم و یا انتهای باتوم که در دست اوست را بگیرید و آن را بپیچانید تا باتوم از دست وی خارج شود و یا با استفاده از ضربات ذکر شده وی را از پای درآورید. توجه کنید که مشت زدن به سر و صورت و بدن فایده آنچنانی به همراه نخواهد داشت. یک ضربه کاری بهتر از ۱۰۰ ضربه پیاپی می باشد.
مقابله با چوب و یا میله‌های آهنی:
بهترین راه مقابله ، حمله به سمت فرد مهاجم و پسبیدن به وی می باشد زیرا دیگر نمیتواند به شما ضربه‌ای وارد کند. بعد از فرصت به وجود آمده به نفع خود استفاده کرده و ضربه کاری را به وی وارد کنید.
یادتان باشد که فرد مهاجم به شدت از شما میترسد زیرا خود او خوب میداند اگر به دست مردم بیافتد راه نجاتی نخواهد داشت !!!
راه مقابله با اسلحه:
تنها راه مقابله با اسلحه پناه کرفتن می باشد.
تحت هیچ شرایطی پا به فرار نگذارید زیرا هدف متحرک وی خواهید شد. بلافاصله سنگر بگیرید و در صورت امکان و با حفظ جان خود سعی در پرتاپ جسمی سخت به سمت سر وی کنید در غیر اینصورت تنها راه ، پناه گرفتن است. در مکان هایی پناه بگیرید که حتی الامکان سر و بالا تنه شما را پوشش دهد. در صورت نبودن موانع و ... جهت سنگر گیری می توانید از جداول آب هم استفاده کنید. در کف جدول‌ها دراز بکشید و دستان خود را از پشت بر روی سرتان قرار دهید.
همراه داشتن وسایل اولیه:
جهت موارد ضروری این وسایل را به همراه داشته باشید:
چسب تعدا ۵ تا ۱۰ عدد چسب زخم
یک رول بانداژ کوچک
یک نخ سیگار جهت استفاده در مواقع استفاده نیروهای انتظامی از گاز اشک آور
کبریت
یک ظرف کوچک گازوئیل و یا روغن سوخته اتومبیل
۲ تا ۳ کیسه و یا دستمال پارچه‌ای جهت ساختن ماسک
گرد و یا خاک ذغال چوب
تذکرات:
جهت شرکت در تظاهرات و تجمعات از پوشیدن لباس‌های گشاد بپرهیزید.
در هر تجمعی و یا حرکتی احتمال حمله را بدهید و آمادگی داشته باشید.
در گروه‌های ۱۰ نفره به بالا فعالیت کنید.
جهت مواقع اضطراری شماره تلفن منزل و یا محل کار خود را بر روی تکه‌ای کاغذ به همراه ببرید.
در گوشی تلفن همراه خود اطلاعات حساس قرار ندهید.
در صورت لزوم به فرار ، به سمت خانه و یا محل کار خود حرکت نکنید.
به هیچ عنوان جهت مقابله دچار عذاب وجدان و ... نشوید زیرا در هر صورت مورد ضرب و شتم قرار خواهید گرفت.
به همراه داشتن وسایل اضافی همانند کیف و عینک دودی و ... باعث کند شدن شما میشود.
جهت ساختن ماسک و مرطوب کردن پارچه از نزدیکترین محل عبور آب استفاده کنید. استفاده از آب کثیف جوی‌ها هم بهتر از استشمام گازهای فلفل و یا تهوع آور است زیرا با ایجاد اختلال در حرکت باعث بی‌دفاع شدن شما ، دستگیری ، قرار گرفتن در موقعیت ضرب و شتم و ... می گردد.
حتی الامکان یک نفر از نزدیکان را از مکان استقرار و یا مسیر حرکت خود مطلع سازید.
بی دلیل به نیروهای انتظامی و بسیجی اعتماد نکید . وظیفه‌ای آنها حمله به شما و شدیدترین برخوردها است. پس آماده هرگونه حرکتی باشید.
به احتمال زیاد رژیم مثل تظاهرات سال‌های پیش خیابانها و میدانهای اصلی را با مزدورانش قرق خواهد کرد پس در صورتیکه امکان تظاهرات و راهپیمایی در خیابانهای اصلی مهیا نبود بدون فوت وقت به خیابانهای فرعی رفته و اعتراضات را در آنجا برگزار کنیم و اگر رژیم مزدورانش را به خیابانهای فرعی کشاند از تاکتیک " پخش شید ، جمع شید " استفاده کنیم یعنی باید بسرعت در سایر کوچه‌های فرعی پخش و پلا شویم و وقتی که مزدوران رژیم رفتند دوباره در همان منطقه قبلی بازگردیم و به اعتراضات ادامه دهیم ، مزیت این تاکتیک این است که چون رژیم در تهران چند صد هزار نیروی چماقدار ندارد تا بتواند کلیه خیابانهای اصلی و فرعی را در کنترل خودش قرار دهد مجبور است دائما نیروهایش را پایین و بالا کند که هم منجر به خسته شدن چماقدارانش میشود و هم هر وقت شعله اعتراضات در یک کوچه را خاموش میکند شعله اعتراضات کوچه‌های دیگر فرصت زبانه کشیدن پیدا میکنند و در واقع اعترضات در یک منطقه هیچ زمان خاموش نمیشود .
در پایان از تمام دوستان درخواست دارم از تظاهرات آنقدر فیلم و عکس تهیه کنند که دوباره بتوانیم جان و روحیه تازه‌ای به پیکره جنبش آزادی خواهی مردم ایران تزریق کنیم و انگیزه تظاهرات بعدی را در آنها تقویت نمائیم . تظاهرات میبایستی در روز‌هایی که نبض دشمن است، برگزار شود، مانند ۲۲ بهمن، مثل روز موسوم به قدس، روزهای محرم، دهه زجر، روز ۱۲ فروردین و روز‌هایی که برای اشغالگران روزهای مهمی است و سعی دارند آن روز‌ها با آرامش برگزار شود.
