هر كس از این رهگذار می گذرد

مرا چه باك كه فصل بهار می گذرد
بهار نیست چو بی روی یار می گذرد
برنگ و بوی تو یك گل میان گلها نیست
چه غم كه فصل گل و لاله زار می گذرد
بدین خوشم ز بهار وخزان كه بر من و دل
ز رفت و آمدشان روزگار می گذرد
به تار زلف تو ای آفتاب كشور حسن
كه عمر من همه در شام تار می گذرد
مرا گرانی هجران باشتباه انداخت
وگرنه هر كس از این رهگذار می گذرد
به بزم عمر شرابی برنگ لعل تو نیست
عبث نه عمر من اندر خمار میگذرد
مخند ای گل سرخوش بداغ لاله ، مخند
كه عمر بر تو واین داغدار می گذرد
برای آنكه نسوزند لاله ها زین داغ
بباغ عمر عماد از كنار می گذرد.

عماد خراسانی