آبان ۱۰، ۱۳۹۳

آیا تبریز تبدیل به پایگاه داعشی‌های ترک شده است؟؟؟


اعدام بیش از ۵۰ دانشجو و استاد کرد، تنها در ماه جاری و در زندان مخوف تبریز که توسط جانیان روانی‌ پانترک اداره میشود، و خباثت‌های نژادی، یعنی‌ همان پلیدی‌هایی‌ که فقط در ترکیه میتوان دید، و با روحیه ایرانی‌ بشدت ناسازگار است، از جمله نژاد پرستی ترک ها، در تبریز حکایت از چه مطلبی دارد که از انظار عمومی ملت ایران پنهان مانده است؟ به چه دلیل در تبریز با غیر ترک‌ها و غیر مسلمان چنین رفتار میشود؟؟ در هیچ جای ایران حتی در قم از دفن بهائیان جلوگیری نمیشود، به جز تبریز، و دلیل این کار چیست؟؟؟ تبریز که به شهر مردم اهل هنر و ادبیات مشهور است و آرامگاه بیش از ۴۰۰ تن‌ از بزرگان ادبیات ایران در این شهر قرار دارد، چگونه است که بیکباره تبدیل به یک شهر نفرت انگیز میشود که در آن غیر ترک‌ها و غیر مسلمانان اجازه بودن ندارند؟؟ چگونه است که تبدیل به پایگاه داعش در ایران میشود؟؟

صفحه فیس‌بوکی به اعدام بگو نه می‌نویسد: ممانعت ابوداعش از دفن یک نوجوان بهایی در تبریز!

عوامل ابوداعش از دفن پیکر یک نوجوان بهایی در تبریز که به علت بیماری فوت کرده بود ممانعت کردند!!

به گزارش مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در روز سه شنبه ۲۹ مهرماه سال ۱۳۹۳ یک نوجوان ۱۲ ساله بهایی بنام مهنا سمندری به دلیل بیماری در شهر تبریز درگذشت ولی تاکنون عوامل مربوطه با فشار اداره بدنام اطلاعات ابوداعش از صدور مجوز برای دفن پیکر این نوجوان بهایی خودداری کرده‌اند.


مهنا روز سه شنبه در بیمارستان در گذشت و به همین دلیل پدر و مادر او که هر دو معلول جسمی هستند خواستار انتقال دخترشان از بیمارستان به منزل جهت غسل و خواندن نماز میت شدند. رانندهٔ آمبولانس پس از اینکه متوجه شد که مهنا بهایی است اتومبیل خود را متوقف کرده و گفته است که او را فقط به وادی رحمت (گورستان تبریز) منتقل خواهد کرد ولی با اصرار بیش از اندازهٔ بستگان مهنا، بالاخره راننده راضی شد که او را به منزل ببرد. پیکر او پس از غسل و خواندن نماز میت و کفن شدن به روش بهایی اجباراً به سرد خانهٔ وادی رحمت تحویل داده شده است ولی هنوز دفن نشده است.

بهاییان تبریز پیش از انقلاب، گورستان مخصوص به خود را خریداری کرده بودند که این محل پس از انقلاب توسط دولت ابوداعش مصادره شد. پیکر اموات بهایی از آن زمان تا سال ۱۳۹۰ در‌‌‌ همان گورستان عمومی تبریز دفن می‌شد و از بابت اجرای مراسم کفن و دفن بهایی مشکلی نبود ولی در مرداد ماه سال ۹۰ پیکر یک خانم بهایی که پس از مرگ به سردخانه تحویل داده شده بود، اجازه دفن داده نشد و اعلام کردند که از این پس، بهاییان را دفن نخواهند کرد. در طی این سه سال بالغ بر ۲۰ فرد بهایی در تبریز فوت نموده‌اند که تمامی اجساد بدون اجازهٔ خانوادهٔ متوفی به شهر میاندوآب یا ارومیه منتقل شده و در آنجا خود عوامل ابوداعش آن‌ها را دفن کرده‌اند. گفتنی است که طبق احکام دیانت بهایی جسد نباید به محلی که بیش از ۱ ساعت از محل فوت فاصله دارد حمل شود و شهر میاندوآب و ارومیه هر دو بیش از یک ساعت با شهر تبریز فاصله دارند.

بهاییان در طی سه سال گذشته به نهادهای مختلف از جمله دفتر گورستان تبریز (وادی رحمت)، شهرداری، فرمانداری، شورای شهر، دفتر امام جمعه و دفتر نمایندگان مجلس ابوداعش مراجعه کرده‌اند که تاکنون هیچ پاسخی دریافت نکرده‌اند.

مادر مهنای عزیز شخصا به بسیاری از مراجع ابوداعش مراجع کرده است و خواستار دفن پیکر کوچک فرزندش شده است ولی هیچ پاسخی دریافت نکرده است. استاندار جنایتکار ابوداعش حتی اجازهٔ ملاقات هم نداده در صورتی که همین جنایتکار چند سال پیش، خودش مهنا را دیده بوده و از او تقدیر کرده بود زیرا این نوجوان بهایی به دلیل هوش و استعداد زیادی که داشت با دهان خود نقاشی بسیار زیبایی کشیده بود که این نقاشی رتبهٔ اول را در کل کشور کسب کرده بود (مهنا قادر به حرکت دادن دستان خود نبود). پدر و مادر مهنا که خودشان هم معلول هستند، حتی نمی‌توانند پیکر فرزند ۱۲ سالهٔ خود را به خاک بسپارند و هنوز امیدوارند اجازهٔ دفن فرزندشان را در تبریز بدهند.