آمار قتلعام کرد ها، ارامنه و یونانیها توسط ترکها در سال ۱۹۱۵، ۱،۵ میلیون ارمنی، ۷۰۰ هزار کرد و ۴۰۰ هزار یونانی است. یکی دیگر از قتلعامهایی که ترکها انجام داده اند، مربوط به قتلعام سال ۱۹۳۷ "در سیم" میباشد.
برخی آمارها حاکی از قتل عام حدود ۱۰۰هزار ارمنی، کرد و علوی ( شیعه ) در حملات نیروی هوایی و زمینی ترکیه به درسیم است اما دولت ترکیه مدعیست که ١٢ هزار تن در این جریان کشته شدهاند!!!
جمهوری کمالیستی ترکیه از ابتدای تاسیس خود در ادامه سیاست نابودی و استحاله اقوام غیر ترک که از سوی دولت ترکیه عثمانی اجرا می شد و منجر به نسل کشی ارمنیان ٬ یونانیها و آشوریها گردید عمل نمود . در ماده ۸۸ قانون اساسی جمهوری ترکیه مصوب ۲۰ آوریل ۱۹۲۴آمده بود که کلیه شهروندان ترکیه بدون در نظر گرفتن تعلق مذهبی و ملی ترک محسوب می شوند . ( لازم به ذکر است که هنوز هم بر سر در مدارس ترکیه از جمله مدارس اقلیتهای غیر ترک این کشور عبارت هر کسی ترک است خوشبخت است نوشته شده است)
در چنین شریطی کردهای ترکیه از سوی دولت این کشور به عنوان ” ترک کوهستان “ معرفی شدند . دولت آنکارا در مه ۱۹۳۲ تصمیم گرفت کردها را از محل سکونتشان در شرق ترکیه به مناطق ترک نشین غرب این کشور کوچ بدهد و آنها را با مهاجران ترک تبار جایگزین کند. قیامهای کردهای ترکیه برای احقاق حقوقشان در جریان قیام شیخ سعید در سال ۱۹۲۵ و شورش کردها در آرارات در سالهای ۱۹۲۷ تا ۱۹۳۱سرکوب شد و قتل عام صد هزار سکنه از جمله زن و کودک ارمنی کُرد و علوی در درسیم از شهرهای استان تونجلی در سال ۱۹۳۷ آغاز شد .
در خصوص این کشتارها "یوموش باکرکوی" نود ساله یکی از بازماندگان و شاهدان عینی این قتل عام فجیع به تشریح مشاهدات و خاطرات خود از آن روزهای وحشتناک پرداخته است. این شاهد نود ساله در گفتگو با روزنامه "طرف" گفته:
در دوران حکومت آتاتورک در آن سالها سربازان ارتش دستور داشتند یا مردم را وادار به تسلیم و یا آنها را قتل عام کنند، در مورد زنان منطقه اقدام به تجاوز نموده و سپس آنان را با سرنیزه تفنگهایشان به طرز فجیعی به قتل رساندند. "یوموش باکرکوی" اظهار داشته ،سربازان آتاتورک قبل از آغاز قتل عام تا مدتها اقدام به انتقال سلاح و مهمات و تجهیزات جنگی به منطقه به کمک قاطرها نمودند و روز قتل عام مردم روستای وی را به نقطهای دیگر منتقل کردند، اما وی به همراه چند تن دیگر توانسته از روستا فرار کرده و در جنگلهای اطراف مخفی شود. وی افزود سربازان زنان و مردان را از یکدیگر جدا کردند و ابتدا مردان را به رگبار بستند و بعد هم به زنان تجاوز کرده و سپس آنان را به سرنیزههایشان به قتل رساندند و در آخر تمامی روستا را به آتش کشیدند.
برخی آمارها حاکی از قتل عام حدود ۱۰۰هزار نفر ارمنی،کرد و علوی در حملات نیروی هوایی و زمینی ترکیه به درسیم است.
در خصوص قتل عامهای درسیم صبیحه گویکچن(خاتون سیبلیجیان) دختر خوانده کمال آتاتورک که بعنوان خلبان پروازهای متعددی بر فراز منطقه درسیم در استان تونجلی ترکیه داشته است. در خاطرات خود بوضوح به این کشتارها اشاره کرده و گفته است وی در این عملیات شرکت داشته زیرا وظیفهای بوده که از سوی مقامات بلند پایه ارتش و شخص آتاتورک بر وی محول گشته و چارهای جزء انجام آن نداشته است.نکته قابل اشاره در این خصوص گفتههای فرزند یکی از دوستان نزدیک صبیحه است که نخواسته نامش فاش گردد. وی در تماس با هفته نامه آگوس گفته صبیحه سالها پس از این عملیات هنگامی که متوجه شد اخبار این عملیات از مردم ترکیه پنهان مانده و در بین افراد کشته شده علاوه بر کردها، ارمنیان و علویان زیادی نیز وجود داشتند به مخالفت برخاسته و اعتراضهایی به فرماندهان ارتش و شخص آتاتورک نموده.این شخص می گوید هرگز صبیحه کوچکترین اشارهای به دوران کودکی و ارمنی بودن خود نکرده اکنون که در مورد وی از هفته نامه شما شنیدهام نمی توانم تصور کنم در آن زمان آیا صبیحه بعلت ارمنی بودن معترض بوده یا بیداری وجدان انسانی.وی همچنین این اعتراضات را مرتبط به کنار گذاشته شدن ناخواسته صبیحه از ارتش پس از مرگ آتاتورک نمی داند.