ای یوسف خوش نام ما خوش می روی بر بام ما
ای درشکسته جام ماای بردریده دام ما
ای نور ماای سور ماای دولت منصور ما
جوشی بنه در شور ما تا می شود انگور ما
ای دلبر و مقصود ماای قبله و معبود ما
آتش زدی در عود ما نظاره کن در دود ما
ای یار ما عیار ما دام دل خمار ما
پا وامکش از کار ما بستان گرو دستار ما
در گل بمانده پای دل جان می دهم چه جای دل
وز آتش سودای دل.. ای وای دل... ای وای ما.
مولوی