مجلسی سـاختـــنـــد، اسلامــی
مایــــه ی افتضـاح و بــــد نــــامی
مجلسـی با دویـــست تـا قــــاری
قــــــاریِ مجـــــلـسِ عــــــزاداری
غیـــرِ ذكــــرِ مصیبـت آنجـا نیست
مجلسِ روضـه است، شورا نیست
مجــلسِ فی المثــــل كلــم زاری
مجلسی نی، كه پـشم بــازاری!
همه تحت الحنك بـه سر كـــرده
همــــه لبــــاده هـا بـــه بر كرده
هــمگـی داغـهـــــا بــه پیشانی
لیــــك بـا روحهــــای شیـــطانی
همــــــه زادالعــبـــــاد زیرِ بغـــل
همه در كـــارِ خویش مستــــاصل
آن مفــاتیــــح دارد، آن تسبیــــح
ای به ریشِ یــكی یكیشان ریـــغ
ریشهـــاشان خضـــاب بــگرفتــه
چهــــره رنـــگِ عذاب بگــرفتــــه
سرِ انگشتهــــا حنـــــا بستـــــه
همه عمامـــــــه چـــــارلا بسته
لای آنها تمــــــام دوز و كـلـــــك
همگی‌شان ز یـــــادِ حق منفـك
گوشت آلود پشتِ گــــــردنشان
بوی گنـــد آیــــد از سر و تنشان
همـــــه در فنِ خــــود هنرپیشه
لیـــــك در دستِ هر یكی تیشه
تا كـــه بر ریشه ی وطن بـــزنند
مملكـــت را ز بیـــــخ و بن بكنند
همــــه مردم فریب و آدمخــــوار
"وقنـــــا ربنــــا عـــذاب النـــــار"