دیشب به یاد روی تو تنها گریستم
تنهای بی‌امید چه شبها گریستم
از چنگ غم بخلوت اندیشه‌های عشق
بردم پناه و بی‌تو در آنجا گریستم
سر می كشد چوشعله تمنای او ز دل
زین جانگذاز درد تمنا گریستم
پنهان نمی شود چكنم؟ ماجرای عشق
در عشق او نهانی و آشكار گریستم
یكروز خنده زد دلم از گرمی امید
عمری ز سرد مهری دنیا گریستم
روشن نشد ز بخت سیاهم چراغ عمر
امروز از سیاهی فردا گریستم
آتش زدند بر دل من ، تا كه همچو شمع
یكجا بسوختم دل و یكجا گریستم
كوتاه بود عمر من و عمر گل ، دریغ
(پروانه) سان به خنده گلها گریستم.
علیرضا میثمی "پروانه"