خرداد ۱۵، ۱۳۹۳

ایرانِ من... ای یادگارِ یادگاران


ایرانم ای از خونِ یاران، لاله زاران
ای لاله زارِ بی خزان از خونِ یاران
ایرانم ای معشوقِ ناب ای نابِ نایاب
وی عاشقانت بی شمارِ بی شماران
یک چشمِ تو خندان و یک چشمِ تو گریان
چون شادخواران در کنارِ سوگواران
ایرانِ من.. آه ای زده از شعرِ حافظ
زیباترین گُل را به گیسویِ بهاران
ای خونِ دامن گیرِ بابک در رگانت
جاری ترین سیلابِ سُرخِ روزگاران
پیشِ بهارِ تو، بهشت از جلوه اُفتاد
ای باغ ها پیشِ کویرت شرمساران
ای رودهایت رهشناسانِ رسیدن
وز شوقِ پیوستن به دریا، بی قراران

ایرانِ من لختی بمان تا باز پیچد
در گوشت آوازِ بلندِ سربه داران
لختی بمان تا آن سوارانِ سرآمد
همراهی ات را سر برآرند از غباران

می خوانم آوازی برایت عاشقانه
همراهی ام با رعد و برق و باد و باران
از این شکستن ها مکن پروا که آخر
پیروزی ای ایران.. به رغمِ نابه کاران

نامِ تو را بر صخره ای بی مرگ کندند
ایرانِ من.. ای یادگارِ یادگاران.


زنده یاد، حسین منزوی که به دست وزارت اطلاعات آخوندی که دشمن نخبگان ایران است، به قتل رسید. یاد و نامش جاودان و گرامی‌ باد.