ناخـورده شـراب می خـروشیم
بـنـگـر چـه کـنـیـم ؟ اگـر بـنـوشـیـم
از بــی خــبــری خـبــر نـداریـم
پـس بـیهده ما چـه می خروشیم ؟
تــا چــنـد پــزیـم دیـگ ســودا ؟
کـز خـامـی خـویشـتـن بـجـوشـیم
دل مرده ، بـرون کـشـیم خـرقـه
وز مــاتــم دل پـــلــاس پــوشــیــم
این زهد مزوری کـه مـا راسـت
کس می نخرد ، چه می فروشیم ؟
با آنکه به ما نمی شود راست
ایـن کــار ، ولـیـک هـم بــکـوشــیـم
بـاشـد کـه ز جـام وصـل جـانان
یـک جـرعـه بـه کـام دل بـنـوشـیم
شب خوش بـودیم بـی عراقی
امــــــروز در آرزوی دوشـــــــیــــــم.
فخرالدین عراقی