اردیبهشت ۰۲، ۱۳۹۳

۸ گیاه از مقاوم‌ترین و سرسخت‌ترین گیاهان دنیا

Welwitschia Mirabilis: world’s most resistant plant
ویلوچیا تیره‌ای است که در جنوب آفریقا و در صحرای کشور نامیبیا انتشار دارد. این تیره تنها دارای یک سرده و یک گونه به نام ویلوچیا میرابیلیس (نام علمی: 'Welwitschia mirabilis') است. شکل ظاهری آن به هشت‌پایی غول پیکر شباهت دارد. از نظر ظاهری دارای چنان جذابیت و ویژگی‌هایی است که برخی تنها برای دیدن این گیاه به نامیبیا مسافرت می‌کنند. این گیاه نخستین بار در سال ۱۸۵۹ توسط فردریک ولویچ محقق استرالیایی در آنگولا کشف شد. نام گیاه از نام کاشف آن گرفته شده‌است. در مناطقی که گیاه انتشار دارد باران در درون خاک نفوذ نکرده بلکه در هنگام بارندگی بصورت رود جاری می‌شود. در هنگام روز دمای هوا بسیار بالاست و بارش باران بسیار نادر بوده و در برخی مناطق امکان دارد چند سال باران نبارد. برای زنده ماندن گیاهان در چنین شرایطی تطابق گیاه با خشکی محیط بسیار حیاتی است. ویلوچیا در واقع گیاه پرتحملی در برابر خشکی نیست بلکه خود را جهت تهیه آب بسیار مجهز کرده‌است. برای مثال برگ‌های گیاه توانایی جذب رطوبت هوا را دارند. این گیاه در جاهایی که آب های زیرزمینی وجود دارند یافت می‌شود و گیاه با ریشه‌های بلند خود قدرت جذب بالا آوردن این آب‌های زیرزمینی را دارد.

ویلوچیا میرابیلیس گل ملی کشور نامیبیا است.






Dionaea muscipula: the Venus fly trap

ونوس مگس‌خوار (نام علمی: 'Dionaea muscipula') یک گیاه گوشتخوار است که از راه جلب حشرات کوچک و به دام انداختن آنها تغذیه می‌کند. گیاه گوشتخوار ونوس اغلب در زمین‌هایی می‌روید که دارای منابع کمی از نیتروژن می‌باشند از این رو با شکار حشرات سعی در جبران نیتروژن مورد نیاز خود دارد. انتهای برگ‌های آن دارای موهای ریزی در سطوح داخلی است که باعث برانگیخته شدن آن می‌شود، و با ساختار خاصی که در پایانه هر برگ وجود دارد، می‌تواند طعمه را به دام بیندازد. هنگامی که حشره یا عنکبوت بر روی برگ‌ها و موهای ریز روی آن بخزد، در صورتی که در کمتر از بیست ثانیه پس از اولین تحریک مو، تحریک دیگری صورت گیرد، برگ بسته می‌شود و طعمه به دام می‌افتد.






Rafflesia Arnoldii: world’s largest flower

زنبق بدبو (نام علمی: 'Rafflesia arnoldii') به عنوان بزرگترین گل در جهان شناخته می‌شود. در سال ۱۸۱۸ میلادی برای اولین بار در جزیره سوماترا کشف شد. قطر گل آن به حداکثر ۱ و نیم متر و وزن آن به ۸ کیلو می‌رسد. عمراین گل پنج الی هفت روز ورنگ آن قرمز یا نارنجی تیره است.این گل دارای بوی بسیار ناخوشایندی است که باعث جلب مگسها به سوی آن میشودوبه این ترتیب عمل گرده افشانی به وسیله مگسها انجام میگیرد.این گیاه نوعی گیاه انگل است وازشیره درختان تغذیه میکند.این گیاه هیچ برگی ندارد(ویرایش توسط دانشجوی گیاهان دارویی)

زنبق بدبو گل ملی کشور اندونزی است.






Euphorbia obese: the baseball plant







Amorphophallus titanum: the corpse flower
گل بدبو یا گل مردگان به آن سمبل جمهوری اسلامی هم می‌گویند(نام علمی: Amorphophallus titanum) یکی از گیاهان گلدار است که بزرگ‌ترین گل‌آذین بی‌شاخهٔ دنیا را دارد. گل بدبو از تیرهٔ گل‌شیپوریان Araceae از جنس بی‌ریخت‌نَراله Amorphophallus است. بلندی این گل می‌تواند به ۳ متر برسد.
این گل در جنگلهای وحشی استوایی سوماترا و اندونزی می‌روید و اولین بار توسط گیاه‌شناس ایتالیایی ادواردو بکاری شناسانده‌شد.






Baobab: the bottle tree
درخت بائوباب که زیستگاه اصلی اش در آفریقای جنوبی , سنگال و ماداگاسکار است. دراسترالیا نیز سعی شده که پرورش داده شود بلندی این درخت به ٤٣ متر میرسد .قطر و یا پهنای آن تا ١٥ متر میرسد .و بیش از ٥٠٠٠ سال عمر میکند و درخت میوه هایی میدهد که در عین خوشمزگی بسیاری از بیماری ها را درمان است .میوه بائوباب به نام <<نان میمون>> شهرت دارد و طول آن به ۴۰ سانتی متر می‌رسد. بخش اسفنجی
این میوه دارای ماده‌ای لعاب دار و خوراکی است و رنگی مایل به قرمز و طعمی ترش و شیرین دارد و از آن برای معطر کردن نوشابه‌ها استفاده می‌شود.






Dracaena cinnabari: the Dragon blood tree
درخت خون اژدها (Dracaena cinnabari) درختی است بومی جزایر سقطری یمن. این نام را به خاطر شیره سرخ‌رنگی که از آن می‌تراود به آن داده‌اند.
این درخت قطره‌های باران را از راه تنه‌های ریشه‌مانند هوایی خود به سوی ساقه اصلی هدایت می‌کند و با شکل چترمانند خود از تبخیر سریع در پیرامون ریشه‌ها خود جلوگیری می‌کند. درخت خون اژدها در ماه فوریه گل می‌دهد و تا شکفتن کامل گل آن پنج ماه به‌درازا می‌کشد.

شمار و کیفیت این درخت‌ها امروزه همواره رو به کاهش است.






Selaginella lepidophylla: the resurrection plant

رز پریشان (lepidophyllaSelaginella)یک گیاه بیابانی در خانواده Dværgulvefod است. این گیاه می تواند مدت طولانی با کم آبی تقریبا مطلق زندگی کند. در طول ایندوره، رنگ سبزخود را از دست داده و فر‌ می‌خورد.