معصومه عزیزی بروجردی یا مَهوَش (زادهٔ زمستان ۱۲۹۹ در بروجرد -- درگذشتهٔ ۲۷ بهمن ۱۳۳۹ در اراک) یکی از خوانندگان زن ایرانی در سبک موسیقی کوچهبازاری (عامیانه یا لالهزاری) در دههٔ ۱۳۳۰ خورشیدی بود. این هنرمند از خوانندگان لالهزاری به شمار میآمد و از چهرههای کابارهای تهران بود. مهوش در آغاز در محافل و مجالس خصوصی و عروسیها برنامه داشت ولی بعد از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ در نخستین کابارهٔ مدرن تهران یعنی کافه جمشید به روی صحنه رفت.
خوانندگی مهوش شمار زیادی از مردم عادی و افراد معروف را بخود جذب میکرد که در بسیاری مواقع رقابت میان این افراد نیز بود...وی در تهران به یکی از بنگاههای موسیقی شاد و محفلی پیوست که به اجرای موسیقی زنده در مجالس عروسی و کافهها میپرداخت. مهوش بعدها با یکی از اعضای همین گروه بنام حسنزاده ازدواج کرد. حسنزاده نوازندهٔ ویولون بود او تا پایان زندگی مهوش او را در کافههای مختلف همراهی میکرد. صدای خوش و رقص هنرمندانهٔ مهوش و تصنیفهای ساده و اشعار همهفهم عامل معروفیت و شهرت او شده بود. این شرایط پای وی رابه کابارههای معروف تهران باز کرد. مهوش بعدها به هنرپیشگی در فیلمهای آن زمان نیز پرداخت که برای وی شهرتی در سطح کشور به ارمغان آورد.∗.
مهوش در شهرهای مختلف ایران به اجرای کنسرت پرداخت و برای اجرای آخرین کنسرتش به اراک رفته بود، او در اراک در چندین کاباره و مجموعه فرهنگی، هنری باغ فردوس اراک به اجرای کنسرت پرداخت. در نهایت، مهوش هنگام بازگشت از اراک در حادثهٔ رانندگی در ۲۷ بهمن ۱۳۳۹ کشته شد و این خبر رکورد جدیدی از فروش روزنامه در ایران آن زمان را به جای گذاشت. در مراسم تشییع جنازهٔ مهوش جمعیت عظیم و قابل توجهی از دوستدارانش شرکت داشتند.
پس از درگذشت مهوش، معلوم گشت که وی بخش اعظم درآمد خود را صرف نیکوکاری میکرده و هزینهٔ دهها کودک یتیم را تقبل کرده بوده.∗
آرامگاه مهوش در گورستان ابنبابویه شهر ری واقع شده. بر روی سنگ قبر وی سال فوت را ۱۳۴۰ نوشته درحالیکه وی در بهمن ۱۳۳۹ کشته شدهاست... یادش همیشه بخیر.
مهوش خواننده مشهور کاباره شکوفه نو
بازیگری:
دختری از اصفهان (۱۳۳۹)
از پاریس برگشته (۱۳۳۸)
دو عروس برای سه برادر (۱۳۳۸)
یکی بود یکی نبود (۱۳۳۸)
شاباجی خانم (۱۳۳۷)
برهنه خوشحال (۱۳۳۶)
نردبان ترقی (۱۳۳۶)
لیلی و مجنون (۱۳۳۵)
آواز:
گل گمشده (زمان اکران: ۱۳۴۱)
یکی بود یکی نبود (۱۳۳۸)
رقص:
گل گمشده