بیست و چهارم مارس ۱۹۹۹ در چنین روزی یوگوسلاوی- داغ‌ترین نقطه در جهان در نقشه اروپا شد، آن زمان هواپیماهای آمریکا و ناتو به بمباران یوگوسلاوی پرداختند که بیش از دو ماه ادامه یافته و جان حدود دوازده هزار تن از اهالی بی‌دفاع و غیر نظامیان آن کشور را بهمراه داشت. و ۴ سال پیش از آن هم حدود ۶ هزار مرد و پسربچه مسلمان این کشور تحت نظارت سربازان هلندی ناتو، به رگبار بسته شده و قتل عام گشتند. و نسل کسی مسلمانان اروپا رسما به این ترتیب افتتاح شد. جنایتی که تاریخ به خود ندیده بود.
تجاوز ناتو علیه یوگوسلاوی درسال ماقبل اخیر قرن ۲۰ میلادی اقدام پایانبخش کارزار چندین ساله غرب علیه این کشور مقتدر بالکان بود. بمب‌ها و موشک‌های پرتاب شده بر شهرهای صربستان به معنای تکمیل نقشه جدید اروپای شرقی به روایت غربی‌ها بود.
یکی از هدف‌های اصلی آمریکا نشان دادن این بود که می‌تواند اراده خود را به دیگران تحمیل کرده و حق دارد در هر نقطه اروپا آقایی کند. بر اثر مساعی واشنگتن جمهوری کذایی کوزوو بوجود آمد که هدف تاسیی آن در عمل صرفاً به این امر منتهی شد که پایگاه متناوب ایالات متحده باشد. «واسیلی کاشیرین» کارمند علمی انستیتو تحقیقات راهبردی روسیه دارای این عقیده بوده و در مصاحبه با صدای روسیه در باره کوزوو چنین گفت:
این متحد استوار و وفادار غرب است. بزرگتیرن پایگاه آمریکا در قاره اروپا در آنجا مستقر است، آمریکایی‌ها یک دژ نظامی واقعی را در آنجا احداث کردند، آن‌ها برای دهه‌ها آمدند و قصد ندارند این حوزه را ترک کنند.
غرب با جدا و تجزیه کردن کشور یوگوسلاوی بر چند جمهوری و برونگان توقف نکرده و با اعزام هواپیماهای «دمکراسی رسان خود» سبب ویرانی عراق، افغانستان و لیبی گردید و حاضر بود سوریه سرکش را نیز مجازات کند اما ناگهان مکانیسم نفوذ یک قطبی از کار افتاد چون روسیه در سر راه سیاست اورو اتلانتیک قد علم کرد. کاشیرین گفت:
جابجایی نیرو‌ها در جهان تغییر کرد. روسیه مانند سال ۱۹۹۹ ضعیف نیست و در سال گذشته در جراین بحران سوریه این را نشان داد و با سیاست خردمندانه دیپلماتیک و اصولی خود به غرب اجازه نداد که تجاوز مسلحانه علیه سوریه را راه بیندازد.
اشتباه متناوب غرب در کریمه بود. غربی‌ها تمایل مسکو به دفاع از جمعیت روسی زبان آن شبه جزیره در مقابل ملی گرایان افراطی اوکراینی را به عنوان تجاوز نظامی علیه اوکراین وانمود می‌سازند و نتایج همه‌پرسی آزادانه اهالی کریمه در باره پیوستن به روسیه را به منزله نقض تمامیت ارضی اوکراین معرفی می کنند. به عقیده کاشیرین، این واکنش اروپای غربی و آمریکا – دنباله روی خودکارانه آن‌ها از سیاست استاندارد‌های دوگانه است.
منبع: صدای روسیه