یکم ماه می، روز استقلال و همبستگی کارگران "روز جهانی کارگر" در شوروی مثل همیشه با شور و شوق فراوان برگزار می شد. میدان سرخ مسکو هرساله میهمان جمع وسیعی از حضار پرشور با پرچم‌های قرمز و نوشته‌های به اهتزاز درآمده بود. بر فراز آرامگاه لنین و بر روی تریبون مخصوص نیز، رهبر و دولتمردان شوروی قرار داشتند.
روز جهانی کارگر سال ۱۹۶۰ میلادی. همه چیز همچون همیشه برگزار شد: راهپیمایی، شعار، خوش آمدگویی و غیره. ولی چهره ی آقای خروشف، رهبر اتحاد جماهیر شوروی کمی دلواپس و نگران بود. چهره ی او بلافاصله پس از شنیدن یک خبر محرمانه کاملا تغییر کرد. یکی از افسران ارتش شوروی به وی خبرداد که پدافند دفاع موشکی "اس-۷۵" شوروی توانست هواپیمای جاسوسی ایالات متحده "یو-۲ " را برفراز منطقه ی اورال روسیه، مورد هدف قرار دهد.
آغاز نبرد ۲ جنگ افزار.
در اواسط دهه ی ۱۹۵۰ میلادی، هواپیماهای جاسوسی آمریکا با نام اختصاری "یو-۲ "، به بلا ومصیبتی برای پدافندهای دفاع موشکی شوروی تبدیل شده بودند. هواپیماهای ایالات متحده با گستاخی تمام در ارتفاه ۲۰ الی ۲۱ کیلومتری از سطح زمین، برفراز آسمان شوروی پرواز می کردند. در آن زمان هیچ یک از پدافندهای ضدهوایی شوروی نمی توانستند دشمن را مورد هدف قرار دهند. بدین ترتیب بود که رهبر شوروی آقای نیکیتا خروشف دستور داد تا هرچه سریعتر پدافندی ساخته شود که بتواند دشمن را بر سرجایش بنشاند. آقای "پتر گروشین" یکی از دانشمندان حاذق شوروی اقدام به طراحی پدافندی موشکی نمود که "سامانه ی موشکی زمین به هوای اس-۷۵" نام گرفت. این سامانه ی موشکی به کابوسی وحشتناک برای ایالات متحده تبدیل شد.
در بهار سال ۱۹۶۰ میلادی، ایالات متحده تا حدی به قدرت و آسیب ناپذیری "یو-۲ " ایمان داشت که این هواپیماهای جاسوسی براحتی در ارتفاعات بالا، وارد حریم هوایی شوروی می شدند. یکی از این هواپیماهای جاسوسی توانست از دریای بالتیک تا مرز ایران را پرواز کرده و از تمامی پایگاه‌های نظامی و موشکی شوروی نقشه برداری نماید. افسوس آمریکا نمی داست که این آخرین پرواز یو-۲ در آسمان شوروی خواهد بود.
در روز یکم ماه می ۱۹۶۰ میلادی، آقای "فرانچیس گری پاورز" یکی از خلبانان با تجربه و خبره ی آمریکا، از فرودگاه "پیشاور" پاکستان، سوار بر هواپیمای جاسوسی یو-۲ به سمت شوروی به پرواز درآمد. وظیفه ی وی این بود که پس از عکس برداری از مناطق و پایگاه‌های نظامی شوروی در اورال شوروی، در نروژ به زمین بنشیند. همه چیز مثل همیشه بود و خلبان جاسوس در آسمان اوج گرفت و وارد هوایی حریم شوروی شد و به سمت منطقه ی اورال به راه افتاد. جنگنده‌های شوروی نیز کمی پایین تر به دنبال او پرواز می کردند. در محدوده ی شهر "سورلوفسک، یو-۲ وارد محدوده ی تحت پوشش پدافند دفاع موشکی "اس-۷۵" قرار گرفت. بدین ترتیب چند موشک به طرف هدف پرتاب شد که یکی از آنها توانست به یو-۲ اصابت کرده و آنرا نابود کند. هواپیمای پرپر شده در آسمان، در حال سقوط به سمت زمین بود که معلوم شد خلبان آن به طرز معجزه آسایی توانسته است از هواپما خارج شده و با چتر به زمین فرود بیاید. او را بلافاصله پس از فرود بر روی زمین بازداشت کردند. او به همراه خود آمپول سم داشت ولی نتوانسته بود از آن استفاده نماید. خروشف با کمال خرسندی دستور داد تا به تمامی کسانی که در این عملیات حضور داشتند، مدال‌های افتخار و درجات عالی اعطا نمایند.
در همین زمان، واشنگتن در نگرانی و سرگیجگی به سر می برد. هواپیمای یو-۲ ناپدید شده و شوروی نیز سکوت اختیار کرده است. چند روزی گذشت تا این که ایالات متحده دیگر نتوانست جلوی خودش را بگیرد. نماینده ی وزارت خارجه ی ایالات متحده در یک مراسم رسمی اعلام کرد هواپیمای یو-۲ با خلبانی آقای پاورز، در حال انجام تحقیقات جوی در آسمان ترکیه بوده است و تا کنون خبری از آن نیست. مدتی نگذشت که آقای خروشف با قدرت تمام و همپچون رعدی در آسمان صاف اعام کرد:
"هواپیمای شما در آسمان منطقه ی اورال شوروی مورد هدف قرار گرفت و نابود شد. خلبان شما یعنی آقای پاورز هم بازداشت شده و اکنون در حال اعتراف می باشد."
در پارک "گورکی" واقع در مسکو نیز، لاشه ی این هواپیما و سامانه‌های جاسوسی نصب شده بر روی آن برای دید همگان به نمایش درآمد. این نمایش به شدت مورد توجه شهروندان شوروی و خبرنگاران داخلی و خارجی قرار گرفت. دیری نپائید که روزنامه ی "نیویورک تایمز" چاپ آمریکا در صدر اخبار خود نوشت:
"تا به حال هرگز روابط میان ۲ کشور آمریکا و شوروی به این شدت در وضعیت سختی قرار نگرفته بود."
دادگاه خلبان جاسوس در مسکو و با درهای باز برای خبرنگاران و روزنامه نگاران برگزار شد. همچنین صداوسیمای مسکو نیز اقدام به پخش زنده ی این دادگاه نمود. خلبان درباره ی هرچه که می دانست اعتراف نمود و خود را گناهکار خواند. بر اساس رای دادگاه، وی به ۱۰ سال حبس محکوم شد ولی پس از مدتی با یکی از جاسوسان شوروی که در آمریکا بازداشت شده بود، مبادله شد. از آقای پاورز در بازگشت به وطن، استقبال بسیار سردی شد. او به خاطر عدم استفاده از آمپول سم و اعتراف به گناه، هیچگاه بخشوده نشد. سرانجام در سال ۱۹۷۷ میلادی، پاورز در یک ثانحه ی هوایی که تا به امروز در هاله‌ای از ابهام قرار دارد، جان خود را از دست داد.
معجزه ی دفاع موشکی "اس-۷۵" شوروی از آن زمان به بعد توانست با اطمینان کامل از مرزهای این کشور دفاع نماید. ایالات متحده نیز مجبور شد که به پرواز بر فراز آسمان شوروی پایان دهد. مدتی پیش از این واقعه، پدافندهای دفاع موشکی شوروی توانستند جنگنده‌های آمریکایی را از خاک ویتنام مورد هدف قرار داده و نابود کنند. بر اساس اطلاعات دریافتی از سوی وزارت دفاع شوروی، ۶۰ گردان متشکل از پدافندهای دفاع موشکی "اس-۷۵" توانستند نزدیک به ۱۵۰۰ فروند هواپیمای آمریکایی را در ویتنام نابود کنند. نابودی هریک از بمب افکن‌ها و جنگنده‌های دشمن به معنی نجات جان صدها نفر انسان بی‌گناه بر روی کره ی زمین برآورد می شود.
منبع: صدای روسیه