علمای شیعه روایاتی نقل می کنند که ازدواج متعه دارای اجر و پاداش زیادی است، از جمله این روایت: روایتی كه ابوجعفر قمی در كتاب (من لایحضره الفقیه) كه یكی از صحاح چهارگانه شیعه است، نقل كرده که « مؤمن ایمانش كامل نمیشود مگر وقتی كه صیغه بكند.»
ودر این مورد روایات متعدد ومتنوعی وجود دارد.که به ذکر این روایت اکتفا کردیم.
حال سئوال اینجاست که:
آیا آخوندان شیعه که به این روایات اعتقاد دارند خودشان حاضر هستند یکی از نزدیکانشان مانند مادر، دختر و یا خواهرشان را به ازدواج متعه کس دیگری دربیاورند و آیا اصلا بدون راضی شدن به این کار ایمانشان کامل می شود؟
كسانی كه متعه را برای مادران و دختران و خواهران خود نمی پسندند، علت دوری كردن آنان از انجام آن چیست آیا از انجام آن احساس شرم و ننگ و زشتی می کنندآیا کارشان با كرامت و شرف خانواده منافات دارد؟
پس چرا دخترانشان را در اختیار مردم قرار نمی دهند تا آنان را به عقد متعه ی خود دربیاورند؟ اگر فضیلتی دارد آنها نسبت به آن اولی ترند!
ما از عوام شیعه می خواهیم نزد علمای خود بروند و از آنان درخواست کنند که یا دخترانشان را برای عقد متعه آماده کنند یا از گفتن فضایل آن دست بکشند.
منبع