۶۰۰ سال است که هر گاه ملت‌های به اصطلاح مسلمان خواستند به آگاهی و عقلانیت برساند، و در مورد اسلام سئوال‌های منطقی مطرح کردند، فورا یک دانشمند، پروفسور، استاد دانشگاه، هنرپیشه معروف، ورزشکار محبوب غربی ( انگلیسی، فرانسوی، آمریکایی، آلمانی) اعلام کرد که به دین مبین اسلام مشرّف شده و مسلمان دو آتیشه گشته است، به این ترتیب تا ۲۰ سال دیگر کسی سخن و یا انتقاد منطقی و بجایی از اسلام ننمود، و هر گاه کسی خواست حرفی بزند، بلافاصله چماق این گونه افراد مهم غربی!! را تو سرش زدند که تو بیشتر میفهمی یا فلان دانشمند که مسلمان شده؟ و هیچ گاه کسی این را نپرسید که از کجا که فلان دانشمند از روی مصلحت و سیاست که بر پایه تاراج ملت‌های مسلمان و ثروتمند است به دین مبین مشرّف نشده باشد؟ و اگر اسلام خوب است چرا تمامی غرب از دانشمندشان پیروی نمیکنند و به دین مبین اسلام مشرّف نمیشوند و مانند دیگر کشورهای مسلمان، مطابق این دین زندگی نمیکنند؟!
این سیاست تحمیق ملت‌های عقب نگاه داشته شده، ۶۰۰ سال است که جواب داده و ظاهرا هنوز کارایی دارد، و غربی‌ها میپندارند چون ملت‌های عقب نگاه داشته شده، بر اثر تبلیغات چندین قرن، به غربی‌ها به چشم "از ما بهتران" نگاه میکنند، و از روی حماقت به آنها، به تولیداتشان، به کارهایشان، به نظراتشان اعتقاد و ایمان اجتناب ناپذیری دارند، و در مقابل آنها خود را هیچ مینگارند، پس اگر آنها هر چیزی را تائید کنند، یعنی به آن اعتباری خدا گونه داده‌اند و جای بحث باقی نمیماند!
و میبینیم که غربی‌ها با سواستفاده از این جایگاه که ارزان هم به دست آمده است، انواع و اقسام سازمان‌ها و مؤسسات تایید و اعتبار را ساخته اند، و دنیا را از طریق آنها بلعیده اند، سازمان‌های نظیر سازمان مسخره حقوق بشر که فقط حقوق بشر غربی را به رسمیت میشناسد، و تعیین کنند کشورهای دمکرات و بشر دوست است و اروپایی‌ها را با تمامی جنایاتی که در دنیا میکنند به عنوان کشور‌هایی که حقوق بشر را رعایت میکنند میشناسد و هر کشوری که به آنان گوش ندهد، میرود جز لیست سیاه این سازمان!
و یا سازمان احمقانه یونسکو که که چپاول و ویرانی آثار باستانی کشورهای قربانی را می‌اندازد گردن اسلام گرایان در حالی که در جلو چشم همگان میراژ‌های فرانسوی مسئول آن هستند !
و یا سازمان‌های فرهنگی و هنری مثل اسکار، نوبل و و و که همگی اگر چه در ابتدا با نیت خیر و فرهنگی بنا شدند ولی در حال حاضر آنچنان مضحک و بیمحتوا و کاملا بر اساس سیاست جهان خواری رفتار میکنند که تنها نگاه به اعمال آنان به آدمی حال تهوع و دل بهم خوردگی میدهد.
ولی از آنجایی که تا احمق در جهان است، انسان غربی درنمیماند، و بر اساس همین سیاست، انگلیس مغز متفکر دنیای غرب که ابادیش را مدیون ویرانی دیگر کشورها است، به تازگی برای مهم جلوه دادن و رونق بخشیدن به فضای یخ زده، و نفرت انگیز انتخابات ایران، که چند تن از احمدی‌نژاد بدتر را به عنوان کاندید‌های ریاست جمهوری جلو ملت ایران قرار داده‌اند، و شعار همین ایست که هست را، و میخوای بخواه نمیخواهی آش کشک خاله است، را به خورد ملت ایران داده اند، وزیر امور خارجه انگلیس، اظهار فضل کرده و برای مهم جلوه دادن انتخابات انگلیسی-آخوندی در ایران، گفته است: "جهان به انتخابات ایران چشم دوخته است"!!!!!
و این در حالی است که غربی‌ها تأسیسات اتمی خویش را از پاکستان به ایران منتقل کرده و مرتباً در گوشه و کنار ایران آزمایشات اتمی خویش را انجام میدهند، و از طرفی با متهم کردن ایران به دست یابی به سلاح اتمی، وجود این مراکز اتمی در ایران را توجیه میکند و با نمایش مسخره مذاکرات اتمی، بین جمهوری اسلامی و یکی دیگر از سازمان‌های ساختگی و مزخرف خود به نام، سازمان انرژی اتمی، خاک تو چشم ایرانیها و دنیا میپاچد و با بستن دروازه‌های ایران به وسیله مشتی آخوند وحشی، کثافتکاری‌های خویش در ایران را پنهان نگاه داشته‌اند، یعنی همان کاری که با کره شمالی کرده‌اند و از طریق این کشور تمامی اسیای دور را تحت کنترل دارند.
العربیه می‌نویسد:
ویلیام هیگ، وزیر امورخارجه انگلیس که در سفر دوره‌ای خود به برخی کشورهای عربی خاورمیانه به سر می برد، در مصاحبه با روزنامه فرامنطقه‌ای ``الشرق الاوسط`` گفته است که جهان به ایران پس از انتخابات چشم دوخته است.
این در حالی است که تا انتخابات ریاست جمهوری ایران، کمتر از یک ماه زمان مانده است.
ویلیام هیگ درباره این که انتخابات آتی ریاست جمهوری در ایران چه میزان بر روند مذاکرات هسته‌ای این کشور تأثیر خواهد گذاشت گفت: ``تا انتخابات ایران زمانی باقی نمانده و تنها سه هفته دیگر انجام می‌شود. در هفته‌ها و ماه‌های پس از انتخابات، چشم‌های جهانیان به ایران به طور خاص دوخته می‌شود تا بعد ببینیم که آیا بعد از این انتخابات، آیا ایرانیها برای مذاکرات جدی آماده خواهند بود یا خیر؟``
وی اضافه کرد: ``در مذاکرات اخیر، فضا از قبل بهتر بود؛ گرچه این مذاکرات از نظر محتوا ناکام بود. ایرانیها در نظر ما و سایر کشورها در تعامل با مذاکرات جدی نبودند. این سؤال بزرگی بعد از انتخابات خواهد بود که آیا به هر حال این شیوه آنها تغییری خواهد کرد؟ من معتقدم که طی سال آینده، جهان متوجه خواهد شد که آیا ایران در این مذاکرات جدی است یا خیر و این اندکی زمان می‌برد.``
وزیر امور خارجه انگلیس، در پاسخ به این که آیا این امر یک سال طول می‌کشد، گفت: ``من نمی‌خواهم زمان‌بندی خاصی داشته باشم اما طی هفته‌ها و ماه‌های بعد از انتخابات این مسئله روشن می‌شود. بسیاری از ما معتقدیم که این امر یک امتحان بزرگ برای ایران برای مشخص شدن میزان جدیت آن در مذاکرات به شمار میرود.``