۲۰۰۰ سال پیش ایرانیها خانههای میساختند که در مقابل زمین لرزه مقاوم بود، امروز به لطف آخوند عرب پرست و عقب مونده که ایران را اشغال کرده و همهٔ هم و غمش پایین تنه زن هاست، خانهها با نسیمی میریزد و جون ایرانیها فدای حماقت و عرب پرستی و خیانت میشود. و معلوم نیست که این زمین لرزهها واقعی است و یا آزمایشات اتمی کشور انگلستان در ایران است که به واسطه آخوند وطن فروش انجام میشود.
سایت یاداشتهای شرجی یک خبرنگار مینویسد:
نیایشگاه ۲۰۰۰ ساله از زلزله در امان ماند!!!
چند روز پیش بود که زلزله ۶٫۱ ریشتری «کاکی» در شهرستان خورموج استان بوشهر را لرزاند.
این منطقه حدود ۱۴۰ کیلومتر با بندر بوشهر فاصله دارد و بیشترین خرابیها و صدمات ناشی از زلزله در شهر «شُنبه» رخ داد.
پس از وقوع زلزله گزارشهایی مبنی بر برخاستن گرد و خاک از ارتفاعات مُند منتشر شد که نشان از ریزش شدید برخی کوههای منطقه داشت.
یکی از نگرانیها در این باره، تخریب «نیایشگاه ۲۰۰۰ ساله مُند» توسط زلزله بود، البته تا جایی که از افراد محلی و دوستان خوبم در شهرستان خورموج سؤال کردم، لطمه چندانی به این اثر تاریخی وارد نشده است:
نیایشگاه یا آتشکده یا کلات مند در نزدیکی دهکده قرآنی چارک قرار دارد و یکی از آثار تاریخی منحصر به فرد است که متأسفانه مغفول مانده.
قدمت این اثر ۲۰۰۰ سال تخمین زده میشود و بنا بر اطلاعات دانشنامه تاریخ معماری ایرانشهر، مربوط به دوره اشکانیان – دوره ساسانیان است.
نیایشگاه مذکور در ۲۷ تیرماه ۱۳۷۷ با شمارهٔ ثبت ۲۰۹۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است اما مراقبت شایستهای از آن صورت نمیگیرد و در جای جای آن آثاری از هجوم سودجویان برای یافتن گنجها و دفینههای احتمالی مشاهده میشود. ضمن اینکه عوامل طبیعی نظیر باد و باران هم در فرسایش این اثر دخیل هستند.
نحوه ساختمانسازی در این کلات بدین صورت بوده که بخش شاهنشین با یک ایوان (احتمالا چوبی) در وسط قرار داشته است و اتاقهای اصلی در بدنه کوه و به صورت غار بودهاند که درهای ورودی آنها به درون این ایوان باز میشده است.
نمای خارجی فعلی آتشکده را یک مدخل با سقف قوسی و دو مدخل جانبی تشکیل میدهند، همچنین ۱۰ حفره به شکل مدخلهای طرفین سکوی شاهنشین مدخل اصلی و با اندازههای متفاوت وجود دارند که احتمالاً به منزله مسیر ورود هوا یا نورگیر رواقهای اصلی آتشکده بودهاند. (کلا معماری گیجکنندهای داشت، تا از نزدیک نبینید متوجه نمیشوید)
در پایان توصیه میکنم اگر گذرتان به بوشهر افتاد، حتماً از این اثر بینظیر اما مهجور دیدن کنید؛ مطمئن باشید ارزشش را دارد!