انفجار در یک کارخانۀ تولید کود شیمیایی در شهر “ویکو” در ایالت تگزاس آمریکا، تلفات و خسارات زیادی برجای گذاشته است. احتمال اینکه این انفجار ناشی از یک بمبگذاری باشد، ضعیف به نظر می رسد اما پیشینۀ چنین حوادثی آنهم به فاصلۀ چند روز از یک انفجار دیگر در شهری دیگر، این نظر را نیز مطرح می کند.
مکان، زمان و انگیزه، سه حلقه، انفجارهای اخیر از جمله بوستون و انفجار شامگاه چهارشنبه در این کارخانه را به حوادثی مشابه در سال های گذشته وصل می کند.
مکان
یعنی محدودۀ این انفجار، با آنچه که ۲۰ سال پیش در شهری در نزدیکی ویکو رخ داد، یک حلقۀ متصل کننده میان این حوادث است.
در فوریۀ سال ۱۹۹۳، سازمان نظارت بر اجرای قانون حمل سلاح، مواد منفجره، دخانیات و الکل، به ساختمانی که محل استقرار اعضای یک فرقه بود و به سلاح های جنگی و غیرقانونی مجهز بودند، حمله کرد. این حمله با مقاومت اعضای این فرقه روبرو شد و ۵۱ روز به طول انجامید. محاصره با حملۀ نظامی پلیس فدرال آمریکا و پس از قربانی شدن ۸۲ تن از جمله ۲۱ کودک، به پایان رسید. این عملیات نظامی روز نوزدهم آوریل صورت گرفت.
زمان
همزمانی این انفجارها نیز یک حلقۀ اتصال دیگر است. درست ۲۰ سال از این عملیات می گذرد. انفجار بوستون هم درست در هجدهمین سالگرد انفجار اوکلاهما رخ می دهد که منجر به کشته شدن ۱۶۸تن شد.
در روز نوزدهم آوریل ۱۹۹۵، تیموتی مک ویت، یکی از طرفداران گروه های راست افراطی، در مخالفت با تلاش دولت برای ممنوعیت حمل سلاح های جنگی، کامیونی پر از مواد منفجره را در مقابل ساختمان اف بی آی اوکلاهما منفجر کرد. ۱۶۸تن جان باختند و ۷۰۰ تن نیز مجروح شدند.
انگیزه
یک حلقۀ دیگر نیز، این دو واقعۀ اخیر را با وقایع چند سال پیش متصل می کند. در هر دو زمان، چه امروز و چه بیست سال پیش، این انفجارها در زمانی رخ داده است که یک مساله در کانون تلاش های دولت قرار گرفته و آنهم محدودیت حمل و استفاده از سلاح است.
در فوریۀ سال ۱۹۹۳، کنگرۀ آمریکا بحث بر سر لایحۀ معروف به “برادی بیل” را آغاز کرد. این طرح که حمل سلاح را محدود می کرد، توسط بیل کلینتون، رئیس جمهوری وقت به کنگره ارائه شده بود. طرفداران حمل سلاح و لابی اسلحه در آمریکا در آنزمان بشدت با این برنامۀ دولت مخالف بودند اما سرانجام این لایحه تصویب و تبدیل به تنها قانون در زمینۀ کنترل حمل سلاح در این کشور شد. بر اساس این قانون، سلامت روانی و عدم سوءپیشینۀ خریداران اسلحه باید کنترل شود.
درست ۲۰ سال پس از آن تاریخ، باراک اوباما، رئیس جمهور دیگری از حزب دموکرات، همان راه را برگزیده و در تلاش است حمل و استفاده از سلاح را محدودتر کند. این تلاش با مخالف شدید لابی های اسلحه و گروههایی نظیر “میهن پرستان” که به گروه های شبه نظامی شبیه اند، روبرو شده است. سنا اما این بار به این طرح باراک اوباما رای منفی داد.
در نخستین واکنش به این عدم همراهی سنا، آقای اوباما، آن را شرم آور خواند و گفت: “این به معنای پایان تلاش ما نیست. می خواهم این مساله را برای مردم آمریکا روشن کنم، هنوز می توانیم برای پایان دادن به خشونت های مسلحانه اقدام کنیم.”
درست به فاصلۀ چند ساعت از این اظهارات بود که، انفجاری مهیب شهر ویکو را به لرزه در آورد و جان چندین تن را گرفت.
منبع