قبرستانی خاموش و مرموز در جنوب شرقی‌ترین نقطه ایران، استان سیستان و بلوچستان، شهر چابهار، روستای تیس. روستایی باستانی با قدمتی حداقل ۲۳۰۰ ساله که در آن اعتقادات و باورهای مردم بلوچ با راز آمیزی و سکوت ژرفناک طبیعت آن و آثار باستانی بر جای مانده پیوند خورده است و گورستان جن که بلوچ‌ها به آن " جن سنط " می گویند یکی از این رازهاست. قبرها در کنار هم بر روی سطحی صخره‌ای حفر شده اند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، حفر این گورها بر سطح سنگی حیرت و پرسش بازدیدکنندگان را بر می انگیزد . چه کسانی این گورهارا حفر کرده اند؟ چرا سطح سنگی را برای حفر انتخاب کرده اند؟ این گورها با چه وسیله‌ای حفر شده است؟ چرا گورها خالی است؟ چه کسانی این گورها را خالی کردند؟ چه کسانی برای خالی کردن این گور ها، شایع قبرستان جنّ‌ها را در بین مردم پراکندند که کسی آنجا نرود و آنها به توانند با خیال راحت در این گورستان تاریخی کاوش کرده و هر چه هست و نیست به یغما ببرند؟
در پاسخ به این پرسش‌ها مانند این گورستان جز سکوت و خاموشی چیزی نمی شنویم. شاید به دلیل حفظ مردگان و در گذشتگان از گزند جانوران و خورندگان زیر زمینی اجساد، رنج کندن سنگ را بر خود هموار می کردند و گورها را اینچنین می ساختند. شاید برای احترام به مردگان بوده و شاید هم باور مردم محلی درست باشد که " این گورها متعلق به جن هاست. آنها مردگان خود را در حصار این سنگ‌ها دفن کرده اند، شب که می رسد، جنها بر سر گور از دست رفتگان خود حاضر می شوند و به مویه و مرثیه سرایی مشغول می گردند. هر کس که شبانگاه گذرش بر این گورستان بیفتد، مورد نفرین جنها قرار می گیرد و با عذابی سخت بعد از چند روز می میرد."
( هر کسی راز به غارت بردن این گورستان تاریخی را کشف کرده، شبانه انگلیس‌ها قاتلین خود را به سراغش فرستادند و او را به وضع فجیع کشته اند تا مردم ترسیده و سراغ این منطقه تاریخی نروند و مزاحم کاوش‌ها و چپاول آنها نشوند. کاری که با دیگر مناطق تاریخی و باستانی ایران کردند)
بشر امروزی با وسایل ابتدایی به دشواری توانایی حفر این گورها را بر روی سطح سخت سنگی دارد. شاید به همین دلیل است که مردم محلی حفر این گورها را به نیرویی مافوق بشر نسبت می دهند.این گورستان بر تپه‌ای کم ارتفاع مشرف بر روستای تیس و در پای کوه پیل بند قرار گرفته است. در کنار این گورستان که به قبرستان شماره یک تیس مشهور است، قبرستان امروزی مردم روستا قرار دارد. اما گورهای این گورستان بر سطح خاکی نرم حفر می شوند. مردم روستا اگرچه درگذشتگان خود را در این گورستان به خاک می سپارند اما مراقبند که شب گذرشان به گورستان جنها نیفتد!
منبع