دشتی افکار ابلهانه

سلام ! ای ماه کج تاب
تابان،
بر ویرانه های سفید و سیاه زندگی ام

گل نرگس !
آیا هرگز
کوکویی شام یازده سر عائله خواهد شد؟
چه فکر شترانه ی ابلهانه ای !
من هیچ ندارم، آقا
هیچ!
جز چند دانه سیگار،
همین صفحه و
این قلم 
دشتی افکار ابلهانه...

تکیه بده
به شانه هایم تکیه بده و گریه کن
من نیز این چنین خواهم کرد.

حسین پناهی