یک خبرنگار از داوود اوغلو وزیر امور خارجه ترکیه در نشست نوکران غربی، موسوم به داووس، پرسید:
آیا ترکیه تسلیحات نظامی در اختیار مخالفان سوری می گذارد ؟ داوود اوغلو گفت: طرح چنین سوالی چندان درست نیست و من ناچارم به این سوال پاسخ دیپلماتیک بدهم!....... آوارگان سوری به خوبی می دانند که ما از هیچ کمکی دریغ نمی کنیم......!!!!
این پاسخ داوود اوغلو موجب خنده اغلب خبرنگاران سالن شد و بسیاری از رسانه‌های ترکیه در این باره چنین تیتری به کار بردند، "پاسخ دیپلماتیک داوود اوغلو همه را خنداند".
ویکی پدیا - "مهران کریمی ناصری" متولد ۱۹۴۲ میلادی در مسجدسلیمان ایران و در انگلیسی به Sir Alfred Mehran هم معروف است. او یک پناهنده ایرانی است که از تاریخ ۸ اوت ۱۹۸۸ تا اوت سال ۲۰۰۶ ( یعنی به مدت ۱۸ سال) در ترمینال فرودگاه شارل دوگل پاریس زندگی می‌کرد.
مهران کریمی ناصری ادعا می‌کند که فرزند پزشکی ایرانی و پرستاری انگلیسی است. همچنین می‌گوید که ، پس از تحصیل در انگلستان و بازگشت به ایران، در سال ۱۹۷۷ توسط ساواک دستگیر شده و و سپس به خارج فرارمی‌کند.
پس از گشت و گذارهای بسیار در اروپا، سرانجام در بلژیک به عنوان پناهندهٔ سیاسی پذیرفته می‌شود. اما به عشق یافتن پدر به انگلستان می‌رود و در مسیر فرار مدارک شناسایی‌اش را نابود می‌کند تا در آن‌جا پناهندگی بگیرد.
انگلسیی‌ها او را به خاطر نداشتن مدارک شناسایی به بلژیک و بلژیکی‌ها او را دوباره به انگلستان بازمی‌گردانند.
در این رفت و آمدها سرانجام هشتم آگوست ۱۹۸۸ از فرودگاه شارل دوگل پاریس سربیرون می‌آورد. این‌بار اما از آن‌جا که فاقد مدارک شناسایی بوده، فرانسوی‌ها نمی‌توانند او را به کشوری که از آن آمده بود، برگردانند.
مهران کریمی ناصری از آن تاریخ تا آگوست ۲۰۰۶، یعنی به مدت ۱۸ سال، ساکن سالن ترمینال فرودگاه شارل دوگل پاریس می‌شود.
در سال ۱۹۹۹ یک وکیل فرانسوی موفق می‌شود برای او اجازهٔ اقامت بگیرد اما او با این استدلال که «من مهران کریمی ناصری نیستم، بلکه سر آلفرد مهران هستم و ایرانی هم نیستم!»، از امضای مدارک سر باز میزند.
پس از آن به‌خاطر ابتلا به بیماریی که اعلام نشده، به بیمارستانی نامعلوم منتقل می‌شود.
وی کتابی به انگلیسی به نام «مرد ترمینال» نوشته‌است که در آن به شرح سرگذشت‌اش می‌پردازد.
ادعاهایش در این کتاب و در مصاحبه‌های متعددی که با او شده، آنچنان متناقض است که نمی‌توان به صحت ِ آن‌ها اعتماد کرد.
براساس زندگی «مهران کریمی» یک فیلم سینمایی توسط اسپیلبرگ (ترمینال)، یک فیلم مستند توسط حمید رحمانیان و مستندهای متعدد دیگری ساخته شده‌است. روزنامه‌ها و مجلات بسیاری در سراسر جهان دربارهٔ او نوشته‌اند.
هم چنین بهروز غریب پور کارگردان مشهور تئاتر ایران بر اساس قصه زندگی مهران کریمی نمایشی جالب توجه به نام ۲۳۴۲ روز بد را به صحنه برده است. در این نمایش محمد حاتمی بازیگر ایرانی در نقش کریمی ظاهر شده است.
مراسم تحلیف باراک اوباما برای دورهِ دوم ریاست جمهوری ش، را می‌توان یک رسوای دانست، و بی اعتنائی و توهین بزرگی به اوباما. ابتدا مراسم اولی را که در روز یکشنبه برگزار شد، لغو کردند، و او مجبور شد برای بار دوم سوگند بخورد، و سپس بیانسه شخصی که سرود آمریکا را به مناسبت این مراسم میبایستی به طور زنده اجرا کند، لبخوانی کرد و برای اولین بار در تاریخ آمریکا مراسم سرود خوانی زنده برگزار نشد. تصمیم بیاسنه برای لب زدن سرود ملی بجای زنده خواندن آن در مراسم سوگند ریاست جمهوری آمریکا عصبانیت و انتقادات شدید را موجب شده است.طرفداران این خواننده که عاشق نسخه ی بیانسه سرود ملی شده بودند از کشف اینکه این اجرا زنده نبوده است و او ان را لب زده ناراحت هستند.بیانسه اجرای بسیار کاملی از سرود ملی امریکا برای رضایت رئیس جمهور اوباما و مهمانان سیاستمدارش از خود نشان داد طوری که پیرس مورگان مجری سی ان ان که هیجان زده شده بود در توئیترش نوشت به همین دلیل است که او بهترین اجرا کننده در دنیاست باور کردنی نیست.یکی دیگر از طرفداران وی توئیت کرد:اعتماد بنفس او فوقالعاده است.یکی دیگر او را بخاطر بیاد آوردن تمام آهنگ ستایش کرده است.ولی این طرفداران زمانی که سخنگوی گروه موسیقی نیروی دریایی فاش کرد که بیانسه اجرای زنده نداشته است و میهن پرستی‌اش از پیش ساخته شده بوده است بشدن نا امید شدند.اکنون یکی از طرفداران نا امید شده توئیت کرده : اجرای بیانسه باندازه رکاب زدن‌های لنس آرمسترانگ بسمت کوه‌های آلپ تقلبی بود.یکی دیگر نوشته: مثل لحظه‌ای بود که فهمیدم پاپا نوئل واقعی نیست.
سال پیش در حاشیه اجلاس کره جنوبی ، پس از گفتگوی باراک اوباما و رجب طیب اردوغان ، این دو ، برای ادامه گفتگوها در حال ترک جایگاه بودند که اوباما با اشاره " انگشت " به طرز نامناسبی ، وزیر امور خارجه ترکیه را به سمت خود فراخواند که در این هنگام داوود اوغلو ، دوان دوان به سمت اوباما حرکت کرد.
( درست مثل وقتی که کسی سگ و یا نوکرش را صدا میزند و از حرکت اوباما بدتر، دویدن مسخره داوود اوغلو به طرف او بود)
رفتار اوباما با احمد داووداوغلو ، بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های ترکیه داشته است.
این رسانه‌های ترکیه با انعکاس این تصاویر در بخش‌های خبری خود نوشتند: اشاره انگشت اوباما به داوود اوغلو موجب تحقیر ترکیه شد.
همچنین احزاب مخالف حزب حاکم ترکیه واکنش شدید نشان دادند و خبر مربوط به آن ، در صدر خبرهای ترکیه قرار گرفت.
در عکس بالا اردغان آنچنان (از ترس، هیجان) عرق ریخته که کتش خیس شده است.
