نیروهای امنیتی ایران در چهار روز اخیر چهارده روزنامهنگار را بازداشت کردهاند، در حالی که منابع حکومتی میگویند اتهام آنها همکاری با «ضدانقلاب» و «رسانههای فارسیزبان خارج از کشور» بوده است.
محمد نوریزاد، مستندساز منتقد نظام، در مورد «فایده» ای که حکومت ایران از بازداشت روزنامه نگاران می برد، به رادیو فردا می گوید:
« تنها فايده ای که دارد همين موج ارعابی است که در اين نشريات و رسانه ها ايجاد می شود وگرنه تصورم بر اين است که با توجه به اينکه داريم به سمت انتخابات می رويم اينها نياز دارند تا به نشريات و رسانه های اصلاح طلب هشدار بدهند که بايد حواسشان جمع باشد.
مضافا بر اينکه الان اينها پشت پرده دارند احتمالا با آمريکا مذاکره می کنند و علاقمند نيستند که اين نشريات به اين مقوله ها بپردازند.»
شما نشانه هايی از اين مسئله را در اين نشريات ديده ايد؟
به هر حال الان عمده خبرگزاری ها حساسند و اگر شما رصد کنيد و نمره بدهيد به اخبار مثبت و منفی، احساستان اين است که کليت خبرهايی که در رسانه های اصلاح طلب منتشر می شود، آثار و جای پای عقب ماندگی، ورشکستگی، عقب ماندگی و شکست ها و ناکامی ها و عدم توفيق ها را در مطالب اين روزنامه ها می بينيد.
اين در حالی است که اينها می توانستند با يک بخشنامه هم به اين منظور برسند و اين کار را بکنند کما اينکه قبلا هم اين کار را می کردند.
تا اين لحظه هنوز هم مقام های قوه قضائيه جمهوری اسلامی و همچنين مقام های وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی هيچ گونه واکنشی نسبت به اين بازداشت ها نشان نداده اند و در خصوص دلايل آن صحبت نکرده اند.اما وزير فرهنگ و ارشاد اسلامی، آقای حسينی اعلام کرده است که اتهام اين افراد مطبوعاتی نيست و دليل بازداشت آنها به گفته او همکاری با رسانه هايی است که او آنها را «رسانه های ضد انقلاب خارج از کشور» ناميده است.
اين حرکت، حرکتی است که کاملا از وزارت اطلاعات و يا احتمالا از سوی سپاه برآمده است و خاصيتش هم همين ارعاب است. وگرنه اينها هر گونه فعاليتی در روزنامه ها داشته اند منتشر می شده است و روزنامه ها به هر حال در يک چهارچوب هايی دارند فعاليت می کنند.
روح وزير ارشاد از يک چنين چيزی خبردار نيست و بعد برمی گردد و چنين سرپوشی بر يک چنين حرکت بسيار نازيبا می گذارد بيشتر از همين زاويه است. اينجا معلوم نيست چه کسی سوار کار است؟
وزير فرهنگ اتفاقا به عنوان داعيه دار حرکت رسانه ای بايد به عنوان معترض وارد عمل می شد و می گفت که شما هر اقدامی هم بخواهيد انجام بدهيد بايد از زاويه من و وزارتخانه اقدام کنيد نه اينکه شبانه بريزيد و يک عده روزنامه نگار را برداريد و با خودتان ببريد.
حرکت های اين چنينی بيش از آنکه مشکلی را از حاکميت حل کند و سنگی را از پيش پايشان بردارد، بيشتر موجب اغتشاش روانی جامعه می شود.
مثلا ظاهرا دارد تلاش می شود در هفته وحدت به آرامش جامعه کمک شود و آنوقت خودشان می آيند و آشوبی در نگاه مردم ايجاد می کنند گر چه به نظر من اينها آشوب نيست بلکه اين حرکت ها باعث روشنگری می شود و باعث آن می شود که آن چيزهايی که قرار است بعدها ظاهر شود، همين الان آشکار شود.
منبع: رادیو فردا