آنچه بیش از هر چیز مرا دنبال می کند

بزرگترین گناهی را که یک انسان می تواند مرتکب شود
مرتکب شده ام ، 
خوشبخت نبوده ام.

بگذار بهمنِ یخ زدهِ بیرحمِ نسیان مرا در کام خود فرو برد،
نابود کند، بی شفقتی.
پدر و مادرم مرا برای زیبایی و بازی شگفت انگیز زندگی به دنیا آوردند،
برای زمین ، آب ، آتش و هوا
من به آن ها خیانت کردم از این رو که خوشبخت نبودم
و آرزوی نخستین آنها برآورده نشد.

ذهن من خود را وقف لجاجتِ متقارنی برای هنر کرده است

که دمیدن در حباب است ، من بزدل بودم.

آن ها شجاعت را به من آموختند.

و من آن را پس زدم، آنچه بیش از هر چیز مرا دنبال می کند:

من انسانی نگون بخت بوده ام.

بورخس