نابود نخواهد شد
اگر یکبار
برای دیدن بیابان سفر کنی
اگر یکبار
کنار برکه ای راکد بنشینی
یا بر بوم نقاشی خود
تصویر کلاغی با پرهای سوخته را
مجسم کنی
یا در گلدان خانه ی خود
خاری از بیابان
بکاری
جهان ، براستی تنگ نخواهد شد
اگر جایی برای کم ها
و شکوه ها باز شود
اگر شانه های تو پذیرای سری باشد
به دنبال آغوشی گرم
جهان باقی خواهد بود اگر
تمام چیزهایی که فراموش شده اند را
دوست داشت
آنوقت
هیچ کاکتوسی
در هیچ بیابانی تنها نخواهد بود
آنوقت شاید
حتی اگر جهان نابود شود
جهان
باقی خواهد ماند
سیه پوش